Siyah, bugünden sonra rengim;
intikam, bugünden sonra hedefim…
Sayfa 63Kitabı okuyor
ATSIZ'DA DİL VE EDEBİYAT
Dil: Türk Dili ve Edebiyatı Bölümü mezunu olan ve bitirme tezini, Osmanlı döneminde sade Türkçe akımının öncülerinden Edirneli Nazmi'nin Dîvân-ı Türkî-i Basît'i üzerinde yapan Atsız'ın dil konusundan uzak kalmayacağı ve bu konuya sık sık temas edeceği açıktır. Onun, Türkçe konusundaki düşüncelerine
"Kendini sevmeyi öğrenmek bugünden yarına yerine getirilecek bir buyruk değildir. Daha çok tüm sanatların içinde en incesi, en kurnazı ve en sabırlı olanıdır.
Kişinin sahip olduğu her şey ondan gizlenmiştir ve tüm hazinelerden sonra en son kendi hazinesini gün ışığına çıkartır insan. Böyle gerektirir ağırlığın tini."
Sayfa 75 - Destek Yayınları
Ne uzun zaman, ne ömrümüzün geri kalanı, ne de bugünden sonra yoksa; yalnız şimdi varsa; şimdiye şükretmeli.
Sayfa 228Kitabı okuyor
Atsız Mecmua'nın 16. sayısında (15 Ağustos 1932) çıkan "Sadri Etem Bey'e Cevap" başlıklı yazısında da Atsız benzer görüşleri ifade eder. Ona göre medenî tekâmül, edebî tekâmül ile paralel yürümez ve edebî sahada Türkiye, 20 yıl önceye göre daha geridir:
"Edebî tekâmül, her zaman siyasî ve medenî tekâmülle müvazi
ATSIZ'DA TARİH ANLAYIŞI: Atsız'ın lisans öğrenimi, Türk Dili ve Edebiyatı Bölümü (Edebiyat Zümresi) olduğu hâlde bilim adamı olarak tarihle daha çok ilgilenmiş, bu konuda daha çok eser vermiştir. “Türk tarihinin içinde yüzüyorum. Diyebilirim ki her günüm 27 asrın içinde geçiyor." diyecek ölçüde (Atsız 1992: 67) kendisini tarihle
Farklı bir roman kurgusu karşısındayız. Baştan ve sondan iki hikâye ile kuşatılan olaylar dizisi. Biri, tarihin ve hatta efsanenin derinliklerinden gelen bir hikâye, bir masal. Diğeri günümüzde geçmiş gibi görünen, fakat geleceği işaret eden, olaylar dizisinden kopuk bir hikâye. Ancak iki hikâye, âdeta toprağın altından kökleri birleşen iki ağaç
"Başına iyi hiçbir şey gelmesin,
Bugünden sonra yalnızca,
Keder, acı ve sefalet içinde yaşa."
