"...Ve kendine soruyorsun: Nerede hayallerin? Ve başını sallıyor şöyle diyor: Yıllar ne çabuk geçiyor! Ve yine soruyor kendine: Ne yaptın bunca yılı? En iyi zamanlarını nereye sakladın? Yaşadın mı yaşamadın mı? Baksana, diyor kendine, baksana, yeryüzü nasıl soğuyor. Daha yıllar geçecek ve peşinden kasvetli yalnızlık gelecek, bastonlu, titrek yaşlılık gelecek, peşinden de sıkıntı ve bulantı. Fantastik dünyan ağaracak, donacak, hayallerin kaybolacak ve ağaçlardan düşen sarı yapraklar gibi dökülecek. Ah, Nastenka! Sonuçta hüzünle yalnız kalır insan, tam anlamıyla yalnız ve hatta yazıklanacak bir şey bile olmaz – hiç, tam olarak hiç... Çünkü kaybolup giden her şey, her şey hiçtir, aptalca, yuvarlak sıfır, yalnızca hayaldir!"
Sayfa 57Kitabı okuyor
Bir kadın, bir dost, bir kent, bir kerede terk edilmez.
Saat üç. Bir şey yapmak isterseniz, bu saat ya çok geç ya çok erkendir. Öğleden sonra tuhaf bir an.
“Bekleyiş, dayanılmayacak kadar ağırdı.”
"Birisini sevmeye kalkışmak, önemli bir işe girişmek gibidir, artık bilirsin. Enerji, kendini veriş, körlük ister. Hatta başlangıçta bir çukurun üzerinden sıçramanın gerekli bir an vardır. Düşünmeye durmaya atlayamaz insan. Bundan böyle bu gerekli sıçrayışı yapamayacağını biliyorum."
Kimi zaman hızlı, kimi zaman yavaş bir şeyler içeride akıyor; dokunmuyorum, bırakıyorum gitsin. Sözcüklere bağlanamadığım için çoğu zaman karmakarışık oldum. Belirsiz ve hoş olmayan sözcüklerle ortaya çıkıyor, sonra kayboluyorlar, onları hemen unutuyorum.
...insanın gizlisi saklısı olmuş, ruh hali değişmemiş, bazı duygular anlatılmamış...
Sayfa 19
“Aslında ben ne arıyorum? Bilmiyorum ki..”
“Her şey birbirine benzer zaten…”
Sayfa 70 - (e-kitap)
Hiçbir şey değişmedi, ama yine de her şey başka bir biçimde var olup gidiyor. Anlatamıyorum. Bulantıya benziyor bu, ama aynı zamanda onun tam tersi. Sonunda başımdan bir serüven geçiyor, kendimi sorguya çekince, kendimin kendim olmaklığımın ve burada bulunmaklığımın başımdan geçtiğini görüyorum. Geceyi yarıp geçen ben’im. Bir roman kahramanı gibi mutluyum.
“Varoluşun üstünde bir şeyin olduğu sezilmeli"
" Bir şeyler başlıyor bitmek için. "
Varoluş nedir diye sorulsaydı, özlerine değişime uğratmadan, nesneleri dıştan eklenen boş bir biçimidir derdim.
Yapayalnızım ama kentin üzerine yürüyen bir ordu gibiyim.
Sayfa 110Kitabı okudu