Bütün bunları biliyorum ama bildiğim başka şeyler de var: Bu da hiçbir şey.
Sayfa 17
Bir insan her zaman hikâye anlatıcısıdır; kendi hikâyeleriyle ve başkalarının hikâyeleriyle çevrili yaşar; başına gelen her şeyi onlar aracılığıyla görür ve hayatını anlatıyormuş gibi yaşamaya çalışır.
JEAN-PAUL SARTRE, Bulantı
Sayfa 15Kitabı okuyor
Her an, ardındakini getirmek için çıkar. Her ana bütün varlığımla sarılırım; yerine başkasının konulamayacağını, biricik olduğunu bilirim fakat onu yitip gitmekten alıkoymak için de bir şey yapamam.
Sayfa 63 - Can Yayınları
Anılarımı bugünümle inşa ediyorum. Şimdinin içine fırlatılmış, oraya terk edilmişim…
Sayfa 58 - Can Yayınları
Hemen durup başka bir şey düşünmeye koyuluyorum, anılarımı yormak istemem. Nafile, onları yeniden hatırladığımda birçoğunun donup kalmış olduğunu göreceğim.
Sayfa 57 - Can Yayınları
Sözcüklerin üzerinde düş kuruyorum, hepsi bu.
Sayfa 57 - Can Yayınları
Geçmişi ne kadar yoklarsam yoklayayım, imge kırıntılarından başka bir şey bulamıyorum orada.
Sayfa 56 - Can Yayınları
Birden, insanın her zaman kaybettiğini öğrendim. Kazanacaklarına inananlar yalnızca kodoşlardır.
Hiçbir yaşama nedeni kalmadı artık bana, denediğim bütün nedenler beni bıraktı; başkalarını da tasarlayamıyorum.
“Benim gibi olmak,ölçüyle acı çekmek gerek.”
Sayfa 256Kitabı okuyor
Duyduğum acıyı göstermemek yetmiyordu, acı duymamak gerekiyordu.
Umarım şu geç kalmış pişmanlıklarının karşılığını beklemiyorsundur.
Bulantı benim içimde değil: Onu orada, duvarda, askıların üzerinde, dört bir yanda hissediyorum. Kafeyle özdeşleşiyor; o bende değil, ben ondayım.
Sayfa 39 - Can Yayınları
Nefiiisss
"Farkına varmaksızın, içimde bir yığın ufacık başkalaşım birikir ve sonra günün birinde gerçek bir devrim ortaya çıkar."
…benim için ne pazartesi ne de pazar var: Benim payıma düşen düzensiz bir biçimde geçip giden günler ve bunun gibi bir anda ortaya çıkıveren parıltılar.