Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.38
Bulanımmm
Saat üç. Bir şey yapmak isterseniz, bu saat ya çok geç ya çok erkendir. Öğleden sonra acayip bir an.
Birini sevmeye koyulmak başlı başına bir iş, bir girişimdir. Güç ister, yürek ister, körlük ister...
Düşünmek istemiyorum. Düşünmek istemediğimi düşünüyorum. Düşünmek istemediğimi düşünmemem gerek.
İnsanın gizlisi saklısı olurmuş, ruh hali değişirmiş, bazı duygular anlatılmazmış...
Bulantı, 20. yüzyılın en etkili düşünürlerinden Jean-Paul Sartre’ın ilk romanı. Bireyin kökten özgürlüğünü vurgulayan varoluşçu akımını anlatan kitap. Günlük biçiminde yazdığı bu kitabında, romanın kahramanı Roquentin’in dünya karşısında duyduğu tiksintiyi anlatıyordu. Bu tiksinti yalnızca dış dünyaya değil, Roquentin’in kendi bedenine de yönelikti. “Varoluş”la yüz yüze gelen Roquentin’in geçirdiği değişimi anlatır. Kitabın başından sonuna kadar bulanım geçiren bir adamın içindeki o kaosu ,duygu değişimlerini ,bitmek tükenmeyen kendinden tiksinmeyi anlatıyor.Kitabın başında" Her şeyi kitapdan öğrendim "derken kitabın sonlarına doğru "Her şeyi hayattan öğrendim"diyor. Karakterimiz kendiyle çelişirken ruhsal durumu hep bir bulanım ve tiksinme içinde. Karakterin ruhsal çöküşüne hazır mısınız?
Çok sıkıcı, kopuk
Sürekli birbirine bir katkısı olmayan kopuk günlük bölümleri belki en son bağlanıyordur bir yere ama başlarda iyi bir motivasyonunuz yoksa bıktırıyor. Albert Camus'un Yabancı kitabının da Sartre'den esinlendiğini duymuştum. Ben de filozofun kendisinden bir kitap okuyayım diye başladım. Bana göre Yabancı çok daha iyi kurgulanmıştı. Bana uygun değilmiş. Kopuk kopuk günlük okumayı sevmeyene önermem.
260 syf.
8/10 puan verdi
Felsefi roman kitap kategorisinin kült eserlerinden biri olan Bulantı; bir entelektüelin gün boyunca yaşadıklarının, ruhunda yarattığı metafiziksel sızıları tetikleyişini, bu sancıları anlamlandırma çabalarını ve hayatı algılayış şeklinin temellerini nasıl sarstığını anlatan güzel bir eser.
Romanın kahramanı, hayata, insanlara ve varoluşa
Bjørn Hansen Üçlemesi Üzerine
Uzun zamandır övgü dolu yazılar, tanıtımlar okuduğum Bjørn Hansen Üçlemesini nihayet okudum. Norveç’in önemli yazarlarından Dag Solstad tarafından yazılan ince sayılabilecek kitaplardan oluşuyor üçleme. İsimlerinin içerikleriyle bir ilgisi olduğu düşüncesindeydim ama yokmuş. Dag Solstad’ın kitaplarının sırasına göre isimlendirilmişler. İsimleri ve
Elimdeki 1981 baskılı kitabın arka kapağında şu ifade yer alıyor: “Geleneksel roman anlayışından ayrılan bu roman, Varoluşçu düşüncenin temel kitabıdır.”
Tabii kitaba başlamadan önce Sartre ve Varoluşçuluk ile ilgili bilgi edinmek kitabı anlamata yardımcı olacak. Baştan söyleyeyim, romanlarda hep karşılaştığımız bir öykü dizisi yok bu kitabın. İlk 50- 60 günlüğü yazan kişinin sokaklarda yürürken kafasında esen rüzgarları adeta günlüğüne dökmesi olarak görebilirsiniz.
Sık sık yalnızlık, ölüm kelimeleri geçen cümleleri görebilirsiniz. Bütün anlatımlar da bunun üzerine kurulmuştur.
Günlüğü yazan kişinin içindeki bulantıyı günlüğüne aktardığı şeklinde yorumlayabileceğimiz bu kitabı sıkıcı bulduğum kadar da bir o kadar zevkle okudum. Hele içindeki bazı fikirleri çok ilginç buldum.
Bulantı
Romangünlük tarzda yazıldığı için olay örgüsü ve kurgusu yok.Felsefe okumalarına yakınlığınız yoksa kitap size hitap etmeyebilir. Benim için tekrar okunacak kitaplar listesinde İkinci okumamda farklı bir etkisi olacaktır.
Sartre'a göre varoluş özden önce gelir. Yani; insan önce vardır, özü sonradan oluşur. İnsan, insanlığın bütün değerlerini kendisi yaratır ve bunu tek başına yapar.Yazara göre varlıkların kendiliğinden varoluşu anlamsız ve bulantı hissi verir.
.
.
Kitapta, kahramanın gündelik hayatından kesitler, varlık, varoluş konuları ele alınıyor.
Romanının kahramanı Antoine Roquentin bu bulantı hissini ,ilk kez denizde taş sektirmek için yerde gördüğü bir taş parçasını eğilip almak istediğinde ve bunu yapamadığında fark eder. Sonrası onun için kırılma noktası olur. Çünkü kendi varlığı da dâhil çevresindeki her şeyin varlığına tiksinti duymaya başlıyor.
"Yalnızım ama bir kente inen bir ordu gibi yürüyorum. "
"Birisini sevmeye kalkışmak, önemli bir işe girişmek gibidir, bilirsin. Enerji, kendini veriş, körlük ister. Hatta başlangıçta bir uçurumun üzerinden sıçramanın gerektiği bir an vardır. Düşünmeye kalkarsa atlayamaz insan. Bundan böyle artık bu gerekli sıçrayışı yapamayacağımı biliyorum."
Üniversitedeyken okuduğum ve bana durup hayatımı sorgulatan, anlam arayışına sokan ve uzun uzun düşündüren o kitap ve canım yazar.. İnsanlara bakış açısı, kendi gerçeğini bize çok şeffaf, olduğu gibi aktarışı okurken bana inanılmaz haz veren ve daha fazlasını okumak istememe sebep olan yönlerinden biriydi. Beni en etkileyen şey yaşamın aslında o kadar da anlam yüklemeye değer olmadığını düşünmesiydi. Durup kendi yaşamımı, anlam verdiğim şeyleri sorgulatmıştı bana..
"Yapayalnızım ama bir kente inen ordu gibi yürüyorum." Bu alıntıyı gördüğümde kitabı satın almıştım. Dürüst olmak gerekirse tam bir hayalkırıklığıydı. O kadar sıkıldım ve bunaldım ki gerçekten bana hiçbir şey katmadı. Paramı geri istiyorum
Otomatik Portakal'a dönüşmek
İlk önce filmini izlemeyi düşündüğüm o kitap... İyi ki de önce filmini izlememişim. Kitaptaki betimlemeleri kafamda canlandırırken bile kanım dondu, izlesem nasıl olurdum kim bilir?
Kitabımız 15 yaşındaki Alex'i konu ediniyor. Onun ağzından yazılmış bir kitap. Alex; daha önceleri de suça bulaşmış, topluma aykırı, her suçu işleyebilecek
Başlık Yok
Bir günde bitirdiğim bir kitap. Keşke daha uzun olsaydı ve Sartre'ın bu kitabına Nobel verilmiş olsaydı (Sartre'ın Sözcükler adlı memoir türündeki kitabına Nobel ödülü verildi.)
Aslında bu kitap hakkında buraya bir şeyler yazmadan önce kitaptaki ana karakterin (ismi Fransızca olduğu için yazamıyorum.) yaşadığı nausea'ya ve Sartre'ın bu kitabı yazmadaki amacına aykırı bir şey yaptığımı biliyordum. Ama tabiki birçok kişinin bu kitabı görmesi için yazıyorum.
Okumak isteyenlere tavsiyem şudur: Eğer felsefe bilmiyorsanız okumayın. Felsefeyi sevmiyorsanız okumayın. Varoluşçuluğu duymadıysanız okumayın. Çünkü "çok güzel mutlaka okumalısın" diye tavsiye ettiğim iki felsefeci(!) kitabı bitiremedi. Çünkü kitap içinde bulunduğumuz bu dünyada, bu vücudun içerisine sıkışıp yaşamak ve yaşamak zorunda olmanın verdiği duyguyla baş etmek üzerine yazılmış günlüklerden ibaret. Kitap omuzlarınıza yaşamanın ağırlığını yükleyecek ve bir süre sonra yüklenen bu ağırlığı aslında tanıdığınızı fark edip sayfaları her çevirişinizde kendi kendinize 'evet' diyeceksiniz.