Parmaklarım uyuşuyor zaman zaman
Bitevîye kalem tutmaktan
Bazen sesimi de yitiriyorum
Sana söyleyeceklerimi
Tam konuşacak vakit unutuyorum
Senin öptüğün yüreğim kir kabul etmez
Bir tünel açılır benden içeri
Sebepsiz gül açmaz, bülbül ötmez
Hep sebebim bağlar beni...
alper Gencer...
deli gibi uykum var Nermin
gözlerimi yumsam
mayınlar patlayacak çobanlarımda
kuzular geceye
kırık bir kaval gibi dizilecekler
elimden hiçbir şey gelmiyor inan
dünyasız kaldıkça böyle
aklıma seni düşürüyorum
Nagamât itse seher bülbül-i şûrîde nesîm
Gösterür dâ’ire-i gülde sabâ âhengin
(Neşâtî Divanı, Haz. Mahmut Kaplan, İzmir 1996, s. 141)
"Bülbül, gül için ağlayıp inlerken, Lale onun derdine derman olur…"🌷
Virür insâna hayât-ı tâze
Nağme-i bülbül ü hoş âvâze
Gûş kıl nağmesini insânuñ
İktizâ eyler ise insânuñ
Komaz âyîne-i hâtırda gubâr
Nağme-i çeng ü ney ü mûsikâr
Nağme-i şûh-ı hoş-âheng-i beşer
Hâh u nâ-hâh ider insâna eser
Nağme bir mantık-ı rûhânîdür
Nağmenüñ lezzeti vicdânidür
Cân-fezâdur nefes-i insânî
Dil-rübâdur nağam-ı rûhânî
Hâne-i câna virür nûr-ı sürûr
Neş’e-i nağme-i târ u tanbûr
Nüsha-i şavka dîger şîrâze
Târdan sâdır olan âvâze
Sayfa 255
Sâzende takım düzen getürdi
Şevk-i dili bî-mihen getürdi
Hanendeleri misâl-i bülbül
Ağâzeleri sadâ-yı kulkul
Yorgaki o hoş sadâlı üstâd
Eylerdi nice nevâlar îcâd
Tanbûr u kemân u nây u kânûn
Anda o koca Kemânî Mîrûn
Gâhi çalınup kılarneta hûb
Eylerdi safası aklı meslûb
Gâhi çalınup girift-i zîbâ
Dil-mürdeleri iderdi ihyâ
Rıf'ât
Sayfa 700
Yeniden doğacaksın. Kıyametini yaşayıp yeniden diriliceksin . Azrail'i, İsrafil'i ve Cebraili âdeta göreceksin. Yardım edecek onlar sana. Domuza karşı aslan, yılana karşı kartal, baykuşa karşı hüthüt, kargaya karşı bülbül, eşeğe karşı at olacaksın. O zaman da Allah sana , senin kendi öz anlamını bağışlayacaktır. Hiç kuşkun olmasın.
Hayyam'ın felsefesindeki manalar görünüşte hep hoşça vakit geçirmeye bir davet olsa da, aslında gül, bülbül, şarap kadehleri, yemyeşil çayırlar, şehvet dolu tasvirler, intihar etmek isteyip de ölmeden önce odasını süsleyen biri gibi süsten öteye gitmez. Bu yüzden onun mutluluğu daha ziyade üzüntü verici bir mutluluktur. Mutlu olalım ve unutalım ki kanı, binlerce yaramızdan akmakta olan şu yaşam sıvısını görmeyelim!
Sayfa 40Kitabı okudu
