Ne zaman kalsam kendime hep
Yanlış kuşlar uçar çocukluğumun üstünden
Eski bir yetimden esinlenen çocukluğumun...
Şimdi ne anlatsam size tuhaf kaçar, susayım...
Bülent Parlak
Beni de çarmıha gerdiler ama kimse İsa demiyor bana.
Gelmiyor elimden yaşamaktan başka bir şey...
Anne abartma ölümü, arada çık gel!
Bülent PARLAK
Yürüsem, yürüsem, yürüsem;
Karşıma bir yol çıksa, işte burası desem...
Bülent Parlak
"ben şimdi
birlikte yaza girilmesi gereken bir balkonda
bozdurulup harcanmış bir umut gibi
tütüne başlıyorum
sen,
bunca yaşımı dağıtan bir ırmak
beni ortadan ikiye ayıran"
- bülent parlak, her şey için çok geç
Herkesin razı olduğu bir haksızlığa isyan etmek kolay değildir.
Bülent Parlak
"Yürüsem, yürüsem, yürüsem; karşıma bir yol çıksa, işte burası" desem..."
| Bülent PARLAK I
Kalabalıklar Hatıra Biriktirmez
Hudutları belirsiz, tanımsız bir ahaliyiz artık. Hangi yöne gitse kaybolan, hangi çenginin etrafında toplansa avuçları alkıştan patlayan şaşkın bir ahali. Gözlerimiz hırstan kan çanağı, ellerimiz kılıçsız, ellerimiz pudralara aşina. Yani biz Yunus’u anarken derviş, Hallac’ı anarken zalimiz; vurduğumuz serçelere suç buluyoruz. İçlerimiz darmadağın.
"Beni bir mahcubiyet kendine hayran bıraktı
Seni anlamış gibi yapanlar sana eziyet verirken
Kan-ter içinde kalmanın merhemidir aldırış etmemek kimseye
Ürkütmeyin duvarların yanaklarına ev yapan güvercinleri"
Bülent Parlak, İzdiham 42
Benim en güzel mesleğimdir seni sevmek.
Balkonda
Kendiliğinden sönmüş bir sigaranın yanında buldular beni
Senin hatrına uçarken kuşlar
Hem üşenmiş hem vakti geçmiş göç mevsiminin
Dudaklarından aşağı süzülüyordu yâr üstüne yâr sevmek
Alnında vedaya hazırlanmış bir perde
Bülent Parlak