Bulutlara baktım. Dönüyorlardı. Dünyanın işi buydu, dönüp durmak. Peki benim işim?
Sevmekten büyük yas bulunamaz, çünkü insan sevdiğinden uzak kalabilir; sevmekten de güzel şey olamaz, çünkü insan sevdiğine kavuşabilir. Burada saatler, günler, haftalar ya bir kan ve çılgınlık fırtınası halinde geçiyor ya da ölüm gibi ağır ağır. Ve ben saatler, günler ve haftalarla birlikte geçiyorum ama gözlerim hep sana dikili Mario, ayrılığımızı sona erdirmek için çarpışıyorum.
Bulutların güneye yönelişini izliyor, sevgiliye götür mesi için bulutlara, kuşlara, rüzgâra emanet edilen haberlerden söz eden halk şarkılarını düşünüyorum. Kız penceresine oturup bulutu görüyor; yağmur olup üstüne yağan sevgiliyi karşılamak için kollarını açıyor.
Oldu olası severdi yağmuru... herkes kaçarken o, bulabildiği her fırsatta iliklerine kadar ıslanır:
-Delirdin mi? diyenlere;
- Biz onunla arkadaşız, günahlarımdan arındırıyor beni! derdi.
Acaba saatlerce, ağlayan bulutlara eşlik etmesi, kendi hiç ağlayamadığı için miydi?
Uzun uzun susuyoruz sözün kıyılarında
Hangi kapıyı aralasak bir uzaklık esiyor
Hiçbir düşünceyi sonuna dek götüremiyoruz.
Böyle belirlenmiş sınırlar içinde
Bir iç denetimle, bir dış denetimle Konuşmak da eski tadını yitirdi
Düşler kuruyoruz yeniden gelecek üzerine
Kaldırıp kirpiklerimizi ayak uçlarımızdan
Dağlara bakıyoruz, ufuklara, bulutlara
Ah, o insan yüreğinin değişmeyen tutkusu
Denizi örten kızgın gökyüzüne ve ufukta seyrelen bulutlara, bu kargaşanın ötesindeki huzura bakıyorum. Benden başka hiç kimsenin celallenen denizi fark etmemesine şaşırıyorum.
Yeniden merhaba diyeceğim güneşe
yeniden merhaba diyeceğim güneşe
gövdemden akan ırmaklara
uzayıp giden düşüncelerime benzeyen bulutlara
bahçemde benimle birlikte kurak mevsimlerden geçen
akkavakların badireli büyümesine
gece tarlalarının kokusunu
bana armağan getiren
karga sürülerine
yaşlanmış halim olan ve
aynada yaşayan anneme
yinelenen şehvetimin
yanıp tutuşan derinliklerini
yemyeşil tanelerle doldurduğu
yeryüzüne
yeniden merhaba diyeceğim
Sayfa 269 - YKY
Yola çıkınca her sabah,
Bulutlara selam ver.
Taşlara, kuşlara,
Atlara, otlara,
İnsanlara selam ver.
Sonra çıkarıp cebinden aynanı
Bir selam da kendine ver.
Hatırın kalmasın el gün yanında
Bu dünyada sen de varsın!
Üleştir dostluğunu varlığa,
Bir kısmı seni de sarsın.
(Üstün Dökmen)
✓ Çocukken en sevdiğim şey gökyüzünü izlemekti. Bulutlara isimler takardım. O günler çocukluğumda kaldı.
Sayfa 46 - İndigo YayınlarıKitabı okuyor
Bakıyorum
Beyaz gökyüzüne bakıyorum
Kül mavisi bulutlara bakıyorum
Kahrolası güneşe bakıyorum
Demek dünya dedikleri bu
Gezegenlerin yuvası bu
Bir yağmur damlası
Yüksek binalara bakıyorum
Uzaktaki kilise kubbesindeki
Binlerce pencereye bakıyorum
Demek dünya dedikleri bu
İnsanlığın yuvası demek bu
Kül mavisi bulutlar bir araya gelir
Güneş kayboluverir
İyi görünümlü adamlara bakıyorum
Tebessüm eden kadınlara
Zarif atlara bakıyorum
Ve kül mavisi bulutlar ağırlaşmaya başlıyor
Bakıyorum... bakıyorum
Yanlış bir gezegene gelmiş olmalıyım
Her şey çok garip
Sayfa 198
hala ayırdedilemiyor dişli gıcırtıları
çocuk çığlıklarından
tanıyorum bunlar
bulutlara bakmak için penceresi evlerin
bu da deniz
hırs püsküren, toynak durduran deniz
rezeleri yerlerinden oynatan
vadeden, vadeden, vadeden tesellicimiz.
diyelim kanatlarında göz göz kırmızı beneklerle bir kelebekten ya da her şeyin parıldadığı ama göz kamaştırmadığı, her şeyin işte öylesine şen ve masum göründüğü bir akşamüzeri gökyüzündeki bulutlara vurmuş güneş ışığından daha harikulade bir şey olamaz, diye geçiririm içimden.
Sayfa 45Kitabı okuyor
Tanınmadığın bir kentte ne denli isterdin yitip gitmeyi... ama öyle kolay değil. Henüz rüzgarlara doydun mu. Sor kendine... henüz bulutlara doydun mu. Yeterince haykırabildin mi henüz.
Kocaman, mavi gözleri bulutlara dikilmişti. Emma'ya üzerine gökyüzü vurmuş dağ göllerinden daha duru görünmüştü.
Sayfa 114 - Anonim YayıncılıkKitabı okuyor
Din, Tanrı ve bundan sonrasıyla ilgili düşünceler nedir böyle? İnsan niçin Tanrı arayışında? Her ulustan, her toplumdan insanlar niçin insanda, Tanrıda veya başka bir yerde kusursuz bir ideal arıyorlar? Çünkü bu fikir içinizde. Atmakta olan kendi kalbinizdi ama bunun farkında değildiniz; onu dışarıda başka bir şey sanıyordunuz. Sizi O’nu aramaya, O’nu anlamaya ve kavramaya sevk eden kendi içinizdeki Tanrıdır. Orada burada, tapınaklarda ve kiliselerde, yerlerde ve göklerde uzun uzun aradıktan sonra sonunda çemberi tamamlayarak başladığınız yere, kendi ruhunuza döndünüz ve gördünüz ki tüm dünyada aradığınız, uğrunda göz yaşı döktüğünüz, kiliselerde ve tapınaklarda dualar ettiğiniz, bulutlara gizlenmiş en büyük gizem diye baktığınız O aslında Kendinizsiniz; hayatınızın, bedeninizin ve ruhunuzun gerçeği. Bu sizin kendi doğanız.
Hayal Kırıklıkları ve Kurtuluş
Hayatım hayal kırıklıklarıyla geçti. Yeniden toparlanıp ayağa kalkmanın ne zor şey olduğunu ve toparlanma süreci içindeki şizofreninin zor bir durum olduğunu inanın çok iyi biliyorum. Gücümüzü güçsüzlüğümüzden, erkekliğimizi korkaklığımızdan almadıkça, yenilgilerimizi kabul ederek tırsmadıkça üzülmeye devam edeceğiz. Doğrudan para istemeden akıl istemeye başlarsak, milletimizin üstündeki kara bulutlara parlak bir güneş doğacaktır.
Sayfa 99
