Fulya Yılmaz
Fulya Yılmaz
@bunchofbook
Öğretmen
Lisans
519 reader point
Joined on January 2020
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Üzüntü ve mutluluk, ırkçılık ve eşitlik, adaletsizlik ve kefaret… Okuyucusunu ikiye bölen, ya inanılmaz derecede dokunaklı bulunan ya da sakin temposundan ötürü sıkıcı bulunan bir eser. Kendimi okumaya hazır hissettiğim bir olgunlukta aldım elime bu kitabı çünkü Harper Lee’nin Maycomb'la ilgili çok hoş anıları ve karakterlerini anlatırken ince bir hassasiyeti vardı. Çok kıymetli bir eser.
"Su istikametinin deniz olduğunu, er ya da geç oraya ulaşacağını asla unutmaz."
“Zerafet yüzeysel bir şey değil, insanın yaşamına ve işine şeref katmak için başvurduğu bir yöntemdir.”
Hikaye, iyi yaşanmış bir hayat için bir metafor olarak okçuluğu ve bir dizi motive edici aforizmayı temsil ediyor. Aynı zamanda Alman ressam Christoph Niemann'ın tam sayfa illüstrasyonlarını içeriyor. Bir nevi okuyucuya, gözleyin ve içgüdülerinize güvenin, kendini yolunuzu izleyin diyor.
Sizce görünüş ile içerik ne kadar alakalı? Bence her anlamda tam bir muamma ya da piyango.Bunu bana düşündüren şey sadece kapak tasarımını beğenip şans vermek istediğim bu kitap. Çok da bir beklentim yoktu ne yalan söyleyeyim ama konu o kadar keyifli bir hal aldı ki bitirdikten sonra arada böyle şeyler yapma kararıma vardım.
Londralar arasında seyahat etme yeteneğine sahip bir sihirbaz. Kell… Londralar diyorum çünkü hikayesine göre paralel evrende dört tane Londra var. Kırmızı (Kell'in Londra'sı), Beyaz Londra (Danimarkalılar tarafından yönetilen), Siyah Londra (çoktan gitti) ve Gri Londra (bizim Londra'mız). Kimse ancak okuyacağı nedenlerle anlatamadığım Siyah Londra’ya gidemez. White London’da ise işler daha karmaşık çünkü kötülüğün vücut bulmuş hali olan bir kral ve kraliçe var.
Kell her ne kadar savunmasız görünse de gücünün farkına varacak sempatik bir karakter. Tuhaf ve heyecanlı bulduğum o paralel evrenlere seyahat eden havalı bir sihirbaz. Sihirbaz olmasına rağmen bazı şeyler ters gidiyor ve Kell kendisini Gri Londra'da buluyor ve Lila Bard ile tanışıyor. Lila, içten içe, bir korsan olmak ve kendi gemisine sahip olmak isteyen bir yankesici
İnanılmaz bir dünya inşası, güzel bir dil ve ilgi çekici bir olay örgüsü. Bu kitap değişik bir kafayla yazılmış. Farklı bir dünya görmeyi ve ilginç gerçeklikler keşfetmeyi isteyenler için on numara
Reader Follow Recommendations
Felsefe ve daha fazlası aracılığıyla, hayatı neyin yaşanmaya değer ve eğlenceli kılabileceğini ve ona neyin anlam verdiğini anlamaya çalışmak, eşittir Matt Haıg. Yaşam amacını bulamamış, kendini gerçekleştirmek için çok seçeneğini hiçe çevirmiş, hayatını başkalarını memnun etmeye çalışarak yaşamış, dibe vurmuş, kedisini, işini kaybetmiş, bir ömür boyu pişmanlık duymanın ve görmenin yükü altında ezilmiş sıradan birçok Nora Seed içinden hikayelenmiş yalnızca biri..Gerçekçi bir karaktersin Nora üzülme senden çok var.
Heey çok satandan düşmeden çok satan bir kitap okudum ilk kez..Belki adıydı beni kendine çeken kütüphane kelimesi mıknatısım oldu. Kurgusu üzerine saatlerce konuşabilirim. Kütüphane ifadesi yanıltmasın bu mecazen verilmiş bir isim kitabın ilerleyişi paralel evrene odaklı. Hatta paralel evrende keşkeleri düzeltmenin bir yolu varmışlı, motivasyonel bir kitap da diyebilirsin. Kütüphanedeki kitaplar hayatın Nora ve hepimiz için sunduğu sonsuz olasılıkları temsil ediyor. Her kitabın/hayatın, verilen her kararın ve seçimin, üstesinden gelinmesi gereken kendi acı ve pişmanlık karışımına şahit olmamızı istedi Haıg. Dedi ki her hayatın artıları ve eksileri olduğu açık küçücük bir farklı seçim hayatını çok başka bir yöne taşıyabilir de… Kurgusal rüya ya da epizodik gibi kavramları öğrendiğim sürükleyici hikayelerimden biri oldu. Zevkle okuduğum ilginç küçük kitabım itinayla tavsiye ederim.
Nasıl anlatayım ki ! Her sayfada bir an için aklımızdan geçmiş fakat bunları bir köşeye yazıp paylaşmaya değer bulamayacak kadar benimsediğimiz eksiklikler var bu kitapta. Özümsemişiz ötekileşmeyi ve hiç yadırgamamışız da… Hep adımıza cevaplar verilmiş dinlemişiz, karakterimiz şekillenirken “O bunu beceremezler” ele geçirmiş hayatımızı. Tam kendime güveneceğim dediğimiz anda bir bakışın içindeki gözbebeğinin büyüklüğüne göre sınırlarımızı çizmişiz. Sonrası patolojik ve travmatik çocukluk, gençlik süreçleri… Adım atamama hayatın sularına ve ıslanamayışından değil de korku sularını tecrübe etmekten gidemeyişimiz uzaklara. Şimdi diyorum bazen iyi ki cesur bazı kadınlar, iyi ki aşırı öz kontrol geliştiriyor ve iyi ki bu tecrübeleri hikayeleştirip yayıyor. Bana göre sadece okununca anlaşılabilecek umarım gözlerle değil yüreklerle okunur.
Sorumluluk sahibi vatandaşlar sabahları aynı saatte kalkar aynı kutuların içine girmek için aynı tüplere binerlerdi. Vergilerini ödemekten, zamları kabul etmekten, haklarını çiğneyenleri izlemekten ve özgürlüklerini hayal etmekten başka hobileri olmazdı. Hobisiz nesillerin sıkıntıdan delirmiş evlatları hobileri icat ettiler. Hayattan tat almak isteyen isyancı çocukların sanat dallarına, kültürlere, mutfaklara göçebeliğe, spora duydukları merak, vatandaş olarak yetiştirilmiş ebeveynleri kaygılanırdı. Kaygılı ebeveynler zanax, prozac gibi ilaçları keşfettiler. Tırnaklarını yediler, ayrı yataklarda uyudular. Sardunya ve patonyalarla konuştular.
Bazı insanları hatırladıkları lanetlemiştir.
Bazılarını ise hatırlamadıkları.
