Cato siyasete atıldığında birçokları ondan hızlı ve büyük aksiyonlar bekledi. Heyecan verici konuşmalar, kükrer gibi suçlamalar ve bilgece analizler. Üzerindeki bu baskının (hepimizin her zaman hissettiği türde bir baskı) farkındaydı ve
buna direndi. Çetelere (ya da egomuza) istediklerini vermek her zaman en kolayıydı.
Ama o bunun yerine bekledi ve hazırlandı. Kendi düşünce lerini bir süzgeçten geçirdi ve duygusal, bencilce, cahilce ya da acele bir şekilde hareket etmediğinden emin oldu. Ancak o zaman konuşmaya başladı. Ancak kelimelerinin dile getirilmeye layık olduğundan emin olduğu zaman harekete geçti.
Bunu yapmak farkındalık gerektirir. Bunu yapabilmek için durup kendimizi dürüst bir şekilde değerlendirmemiz gerekir. Bunu yapabilir misin?
Saygı duy otoriteye ve itaat et, hatta kör topal otoriteye bile! Bunu gerektirir iyi uyku. Ne gelir ki elimden, iktidar topal bacaklarla gezinmekten hoşlanıyorsa.
İnsanların hiç biri, bir başkası gibi düşünmeye mecbur değildir. Aynı sözü duyan, aynı olayı gören fakat çeşitli şekilde değerlendiren insanlar bulunur. İnsanın yaratılışı bunu gerektirir.
"Tanrı sevgisi zor bir sevgidir. İnsanın kendinden vazgeçmesini ve kendini hor görmesini gerektirir. Yalnızca o, çocukların ıstırabını ve ölümünü silebilir, yalnızca o bu ıstırabı gerekli kılabilir, yoksa bunu anlamanın imkânı yoktur ve tek yapabileceğimiz bunu anlamayı dilemektir. İşte sizinle paylaşmak istediğim zor ders bu. İşte yaklaşmamız gereken, insanların gözünde zalim, Tanrı'nın gözünde kesin olan iman budur. Bu dehşetli imge bizi eşitlemeli. O dorukta her şey birbirine karışacak ve eşitlenecek, görünüşteki adaletsizlikten doğruluk fışkıracak."