Daha çok sevmek, daha çok gülmek, daha çok düşünmek isterdik.
Daha çok görmek, daha çok anlamak, daha çok güvenmek isterdik.
Simdi bizden kalanlar bu istekler ve bu kelimeler.
Huzur, rüyalar, uyku ve öpüşler vardı.
İnsanlar, meyveler, kağıtlar ve kalemler de vardı.
Çünkü hiçbir şey hayat kadar şaşırtıcı olamaz.
Yazı hariç. Evet, tabii, tek teselli yazı hariç.
Ah! Madem masala ihtiyaç var, bari bu masallar gerçeğin temsili olsa. Filozofların masallarını seviyorum çocuklarınkine gülüyorum. Fakat sahtekarların anlattığı masallardan nefret ediyorum.