Bakarsın bir daha yazmam, tek sözcük bile
Artık bütün kağıtlar dolu, kalemler boştur
Yıkılır yüreğimden beynime kurduğum köprüler de
Bir kapı usulca örtülür, bir adam unutulur
Belki o şeydedir mutluluk, o buruk dinginlikte.
Karmaşık ihtiraslarım yoktu. Sdece mutlu olmak istemiştim.
İnsan hep bir gün çok mutlu olacağına inanır. Şimdi değildir, henüz değildir ama bir gün mutlaka muhakkak, hak edilen o mutluluk gelip kendisini bulacaktır. Gelecek diye muğlak bir takvim yaprağına mühürlenmiş o günü, ufak tefek engellerin ayak altından çekileceği münasip bir zamana erteler durur insan.
Okulu bitirince, işe girince, evlenince, çocuklar büyüyünce... Sonra genellikle o gün gelmeden de ölür hesabı yanlış yaptığını ölmeden kısa zaman önce anlar aslında ömrünün adına yaşlılık denen o buruk zamanında hem bekleyerek geçen yıllarına hem de artık gelemeyecek olanlara ağladığı, hani etrafındaki gençlerin gözünün neden hep yarı yaşlı durduğunu anlamayıp bir tür göz hastalığı sandığı zamanlarında çok geç kaldığında, Ben de bekarken evlenince hele ki Kamuran'la evlenince çok mutlu olacağıma inanmıştım öyle olmadı.
Mezuniyet 2024
Burada ileti nadir paylaşırım bu akşam o akşamlardan biri.. Sabah 7’den beri yoğun iş temposu ve koşturmacanın içinde ilk defa oturdum, yarın kuşlarımı yuvadan bir kez bir kez daha uçurmanın buruk hüznüyle birlikte çok büyük mutluluk ve gurur yaşayacağım.. Ana babalarından sonra bu başarıyı sahiplenmek ve övünç duymak en çok benim hakkım sanırım.. Siz keplerinizi atarken benim gözyaşım da kirpiğimin ucunda duracak ama düşmeyecek ☺️Güzel çocuklarım benim dilerim ki kendinize de vatana millete de çok hayırlı insanlar olarak hayatınızı sürdürürsünüz..
Müzeyyen Abla'nın o samimi sesi. "Bir ihtimal daha var, o da ölmek mi dersin..."
Yine buruk bir mutluluk duygusu, yine derinlerde uyanan o mahcubiyet. Evet mahcubiyet, neden derseniz bilmiyorum.
"Varoluşun içinden açıklamalarla sıyrılınamaz, buna ancak maruz kalınabilir, bu sevilir ya da bundan nefret edilir, tapınılır ya da çekinilir, bizzat varlığın ritmini, duraksamalarını, tutarsızlıklarını, buruk veya neşeli coşkunluklarını yansıtan o mutluluk ve nefret sıralaması yaşanarak..."
"Onsra mırıldandı daktilo stili harflere,
Onsra ?"
"Kuzeydoğu Hindistan, Bodo dilinde. Aslında iki anlamı varmış biri aşkın sonsuz olmadığını bilmek bunun verdiği buruk mutluluk, diğer anlamı ise bir daha aşık olmayacağını anlayan kişinin yaşadığı kalp kırıcı his...."
Sayfa 301 - Parola yayınlarıKitabı okudu
Mutluluk şiire yakışmaz
Mutluluk şiire yakışmaz,
bazen okunan şiirin altını
tuttuğun kalem değil,
gözyaşın çizer.
Mutluluk şiire yakışmaz.
Sayfalar süren acının anatomisini
güneşle, böcekle, rüzgarla kandıramazsın.
Gülümsemen bile buruk olur,
ömründen gidenlere yanarsın.
Mutluluk şiire yakışmaz.
Hüzün silerken gözyaşını,
nefesinden çıkarken keder
soludukların siner sayfaya.
Öfkeli bakışların örter gecenin karanlığını.
Mutluluk, ah mutluluk
öyle bir uğrar ki
hasta ziyareti gibi
değil şiire
sana bile yakışmaz.
Sayfa 38Kitabı okudu
Yine buruk bir mutluluk duygusu, yine derinlerde uyanan o mahcubiyet. Evet mahcubiyet, neden derseniz bilmiyorum. Belki de yeryüzünde bu kadar acı varken, kendini mutlu hissetmenin verdiği suçluluk duygusu.
Sayfa 78
Bir şeyi çok istediğimizde etrafa çok istemiyormuşuz, önemsemiyormuşuz gibi davranabiliriz. Böylece istediğimiz şeyi elde edemediğimiz zaman canımızın acımayacağına inanırız. Gerçekte bu doğru değildir. Çok istediğiniz hâlde istemiyormuş gibi davrandığınızda o şey, gerçekleşince bize yaşattığı mutluluk da azalmış olacaktır. Bir şeyin önemini küçülttüğünüz zaman eşlik eden duygu da yoğun olmayacaktır. Bazen de bir şeyin olmasını çok isteriz. Olması için çok bedel öderiz, kendimizden çok şeyi feda ederiz. Bu durumda, istediğimiz şey gerçekleşince "buruk" bir mutluluk yaşarız. Çok mutlu olacağımızı zannederken yaşanan burukluk bizi hayrete düşürür. Yaşananlardan dolayı bu sonuç ortaya çıkmıştır.
Sayfa 91Kitabı okudu
