Bütün
"Eğer bir şeyi bütün olarak görebilirsen," dedi," hep güzelmiş gibi görünür."
Mülksüzler, Ursula K. Le Guin
Kalabalık beni sahiden sıktı. Ben ikide birde böyle oluyorum, bazan bütün insanları boyunlarına sarılıp öpecek
kadar seviyorum, bazan da hiçbirinin yüzünü görmek istemiyorum. Bu
nefret filan değil... İnsanlardan nefret etmeyi düşünmedim bile... Sadece bir yalnızlık ihtiyacı. Öyle günlerim
oluyor ki, etrafımda küçük bir
hareket, en hafif bir ses bile
istemiyorum. Taşıp dökülecek kadar kendi kendimi doyurduğumu hissediyorum. Kafamda, hiçbir şeyle
değişilmesi mümkün olmayan
muazzam hayaller, bana her şeylerden daha kuvvetli görünen fikirler birbirini kovalıyor... Fakat sonra birdenbire etrafımda bana yakın birini arıyorum. Bütün bu
beynimde geçen şeyleri teker teker,
uzun uzun anlatacak birini. O zaman
ne kadar hazin bir hal aldığımı
tasavvur edemezsiniz.İçimizdeki Şeytan, Sabahattin Ali (Sayfa 83 - undefined)
Gültekin Özdemir, Hayvanlardan Tanrılara: Sapiens'i inceledi.
1 saat önce · Kitabı okudu · Beğendi · 10/10 puan
1 saat önce · Kitabı okudu · Beğendi · 10/10 puan
Tarih olmuş bitmiş olayları olduğu gibi inceleyerek bize anlatır. Bu olayları anlamlandırmak istediğimizde atıp tutarak subjektif değerlendirme yapabiliriz. Ya da Harari gibi psikoloji sosyoloji felefeyi kullanarak objektif değerlendiririz. Bütün bir insanlık tarihini böylesine değerli bir anlamlandırmayla ilk defa karşılaşıyorum. İnsanlık tarihini hayali gerçeklik üzerine inşa etmesi ise ayrıca mükemmel bir yaklaşım.
"Ve evrenin bu son gecesinin tek seyircisi olarak, bütün o karlarının altında donmuş manzaraların kenarında kendisini görüyordu; bir kişi, bu ölmüş evrenin içinde yapayalnız! Şimdi de böyle değil miydi? Yapayalnız... zaman rüyasıyla gerçeğin bu benzerliğinden titrer ve müziğin iyileştirirken öldüren bu avutmalarından silkinerek çıkmak isterdi."
Aşk-ı Memnu (Günümüz Türkçesiyle), Halid Ziya Uşaklıgil (Sayfa 257)
Her gece sadık bir arkadaşım var, bazen onun karanlığına sığınır bazen onunla dertleşirim, onun milyonlarca arkadaşı var. O bütün perdeleri açar ve tüm çıplaklığıyla her şeyi ortaya koyar. Saklanamazsın, kaçışın yok, hesap verecek, her şeyi olduğu gibi anlatacaksın. Gece tüm günahkarların yüzleşme, aşıkların düşlere daldığı, hastalıkların şifa bulması için ümit ettikleri, yolcuların evlerine sağ salim ulaşması için yollara düştüğü, bazılarının da sadece uyumak istediği buluşma noktası, gecenin anlamı çok derin eşeledikçe bir arkeoloğun kazısı gibi keşifler diyarı...
Batılılar, yüreklerinin en gizli köşelerinde hâlâ duran "Ortadoğu korkusu"nu atamamışlardır. Nedir bu korku? Ortadoğuluların, İslâm uygarlığını yeniden gün yüzüne çıkarmaları olasılığıdır. Kuşkusuz görünürde böyle bir korkuları yoktur, içleri çok rahattır. Ne var ki, bir de bilinçaltı bulunuyor insanda; işte bu duygu var Batılıların bilinçaltında. Ya bir gün Ortadoğulular, inançlarının gösterdiği birlik çizgisinde el ele verip, "Biz, bütün Ortadoğu ulusları, bir ülkeyiz bundan böyle" derlerse, Batılılar kimleri sömürebileceklerdir?
Afrika'yı mı? Afrika'nın gözünü açan ve İslâmı seçmiş olan ulusları da bu birliğe katılmak için acele edeceklerdir. Asyayı mı? Gittikçe yükselecek bir duvar orası.Batı Notları, Nuri Pakdil (Sayfa 37 - Edebiyat Dergisi Yayınları)
BEN DEĞİLDİM
Bir akşam-üstü pencerenden bakıyordun
Ağır ağır, yollara inen karanlığa.
Bana benzeyen biri geçti evinin önünden.
Kalbin başladı hızlı hızlı çarpmaya..
O geçen ben değildim.
Bir gece, yatağında uyuyordun..
Uyanıverdin birden, sessiz dünyaya.
Bir rüyanın parçasıydı gözlerini açan,
Ve karanlıklar içindeydi odan...
Seni gören ben değildim.
Ben çok uzaktaydım o zaman,
Gözlerin kavuştu ağlamaya, sebepsiz ağlamaya.
Artık beni düşünmeye başladığından
Bıraktın kendini aşk içinde yaşamaya..
Bunu bilen ben değildim.
Bir kitap okuyordun dalgın..
İçinde insanlar seviyor, ya da ölüyorlardı.
Genç bir adamı öldürdüler romanda.
Korktun, bütün yininle ağlamaya başladın..
O ölen ben değildim..Lavinia, George Sand
Fısıldayan, eski düşlerle ağırlaşmış bütün o anılardan elinde olmadan korkuyordu insan...
Arayışlar, Lou Andreas-Salomé (Sayfa 25)
Hayat cesaretle devam eder. Bütün iyiliklerin menbaı cesaret olduğu gibi, bütün fenalıkların menşei de korkaklıktır, cebanettir. Korkak insanlar tarih boyunca cemiyete daima zarar vermişlerdir.
Cesaretin menbaı: İman
Korkaklığın menbaı: İmansızlık ve dalalet’tirBir Dava Adamından Notlar, Zübeyir Gündüzalp (Bir Dava Adamından Notlar 2)
