Bazılarımız kırık çocuklar olarak büyütüldük, bir yanımız hep kırıldı. İçimizde bir yer hep hoyratça yere fırlatıldı, üstüne çıkılıp ezildi ve paramparça oldu. Bizim içimizi kırdılar, içimizi paramparça ettiler. Tuzla buz ettiler bizi.
Sayfa 188Kitabı okuyor
Ahhh...
"Sevdiğin insanı tabuttan çıkarıp beyaz kefen içinde buz gibi bir kovuğa bırakıp üstüne toprak atmak...
Vicdanı, yüreği, merhameti olan bir insan için dünyanın en güç işi..."
Kazıdım soluğumla ömrümün aynasını
Gördüm ki yalnızım…
Meğer ki kül üstüne kurulmuş saltanatım
Umutlarımın suyu çekilmiş,koca bir taş gibi mağrûr ve anlamsızım…
Sayfa 276Kitabı okudu
"'Seni nasil diskalifiye edecegim?" Hafifce geriye dogru yaylandi ve beni
de elleriyle destekleyerek kendine dogru çekti.
Karza'ya bu kadar yakin durmak kendimi rahatsiz hissetmeme sebep
oluyordu. Onun gözlerine bakmamak için tüm stadin her koltugunu
ezberleyecektim anlasilan. "Bilmem, beni kaldirip on be metre öteye
firlatip kolumu ya da bacagimi kirmami saglarsin belki."
Küçük kahkahasi, tüm pistte yankilandi. "Fikir icin tesekkür ederim buz
perisi am kisisel sorunlarm partnerime duydugum saygryi
gölgeleyemez. Gerekirse sen düsmeden önce kendimi buzun üstüne
atar, canli bir hava yastigina dönüsür, yine de zarar görmene engel
olurum."
Ve…
Üstüne titrediğim her şeyi yitirmeyi öğrendim çoktan…
Sayfa 28Kitabı okudu
Şehitlik {☆
Sağ avuç içini, annemin toprağının üzerine bıraktığı silahının üstüne yasladığında yutkunamadım. "'Benim silahım, şerefimdir,'" dediğinde tüm tüylerim şaha kalktı. "Yattığınız toprak, vatanım... Derin
bir nefes alıp gözlerini bana çevirdiğinde yüzümdeki tim mimikler dondu. Alp Aslan usulca sol elini havalandırınca, buz kesen sağ elimi kendisine bir çocuk gibi uzattım. Gözleri gözlerimden milim ayrılmazken "Size şerefim üzerine yemin ederim ki, benim bulunduğum yerde sancak nasıl düşmeyecekse, kızınız da asla incinmeye-
cek..." diye yemin verircesine fısıldadı.
Sayfa 167 - DokuzyayinlariKitabı okuyor
