1. İ ç - B uy r u k l a r : "Devlet içindeki en yüksek memurlar...
2. Tamgaçı, yani "Damgacı'lar: Damgacılar bir nev'i "mühürdar" lar idiler...
Her tayin ve para sarfı işinde, bu mühürlerin fermanlar üzerinde, damgacının imzası ile beraber bulunması, en önemli bir şartlardan biri idi. Göktürk çağında da büyük ve önemli elçilerin çoğu, "D a m g a c ı" lar idiler.
3. Danışmanlar,
4.Hazine memurları,
5. E l ç i l e r : Türkler, devletler arasında gidip gelen Kağan elçilerine bizimki gibi, "Elçi" derlerdi.
6. Kılavuzlar,
7.Saray Tabipleri: Eskiden Şamanlar, aynı zamanda, tabip ve doktor idiler. Fakat Uygur çağında din ile tabiplik meslekleri, artık birbirlerinden tamamen ayrılmış oldu. Türkler "ilâç"a, "Em" derlerdi...
Ülke içindeki tabiplerin bir başı da bulunurdu. Bunlara ise, "Otacı iliği", yani "Hekimbaşı" veya "Tabiplerin prensi" denirdi.