"üstümdeki hayat dişlenmiş bir hayattır
ve saçlarımı tuhafça kazımışım bir gece
gücüm ölümün altında diri kalmaktır."
Sayfa 97 - İzKitabı okudu
"sesinin rengine hapsettin beni..."
Sayfa 75 - İzKitabı okudu
"Bir gün benim de yalnızlığım olur kendinize eklersiniz
itirafta gecikirsiniz yağmurlar yağar
kaygandır resimlerinizi çoğaltan tılsım, hâlâ
matmazel noralya koltuğunda uyukluyordur
ve nasılsa dizlerindeki ağrı geçicidir safa’nın
birazdan eğilip alacaktır kitabını, meselâ
ve nasılsa okunmamıştır, tarafından matmazel noralya’nın
Bir gün cezbelenir yeryüzü, kırılır el üstü camekân
dağılır harlanmış gölgem (tutar tutar öpersiniz)
bıyıklarım konuktur güneydeki bir eve (unutursunuz)
bu yüzden ertelenmiş bir yüzdür
ve belki gitmenin tasasına usulca düşer
sizlere bıraktığım, ebru ve şiir"
Sayfa 60 - İzKitabı okudu
biten hir şarkıya
yeniden bir şeyler yazmak istiyorum, yeni şeyler
kargışlanmamış bir şeyler
nehrin kızını yazmak istiyorum nehri öpen dudaklarını
kaçak bir güvercin oluyor yüreğim, bir rüzgar
güz, hırkama altın ışıklar bırakıyor, kendimi şehre bırakıyorum
ve yüzümü çiğ düşmüş kelebek kanatları sarartıyor hasta kızlar, kör bekçiler
sonra alışıyorum ben de posta katarını gözleyip telefonların kırık diline
hoşça kalın çocuklarım hoşça kal karım ama beni unutmayın derken
bir tül çekiliyor gözlerimize, ıslak otlara atılmış sevgili resmi gibi
ey çocuk, ey nehrin kızı,
bir dilek sun, bir kalp yarala,
bir sepetzerdali çiçeği taşı
bu yaşlı gökyüzüne.
Sayfa 32Kitabı okudu
"gözlerin acıyı eşkıya gibi sevdi"
Sayfa 33 - İzKitabı okudu
Sevgilim bize kar diliyle bu yalnızlık ayrılmış
Sayfa 58Kitabı okudu
Yağmurlar giyinirim havsalam seni tazelemekten memnun
Sonra ormanlar doğurur beni o derin uykulardan.
Sayfa 133Kitabı okudu
"beni çiçekler tutuklar uzar sessiz duruşmam"
Sayfa 101 - İzKitabı okudu
"bu mezar taşlarına bu kadınlar helâk edici öpücükler sürdüler..."
Sayfa 87 - İzKitabı okudu
"Beyaz sandaletlerden düşen prenses!
gecenin sarrafı ol, hatırla o büyüyü
yorgun atların uzağa varan düşü
kuyulara tüneyen bir yıldız gibi
gel, her harften ölümler peydahla bana..."
Sayfa 73 - İzKitabı okudu
2.
Her şey seninle şimdi, masum ve dilsiz
öyle çıkıyoruz yukarılara
ağzın ötelerin şelâlesidir
saçlarına kar değmemiş daha ne ?
ellerinden tutayım bırakma beni.
sesin okunuyor su çırpıntısından
Her şey seninle şimdi, karanlık kışla
gömleğime değen berrak bir türkü
al al götür beni akşamlarına
gideceğim adres yeni değil ki
oralarda selvi, bir kaç menekşe.
Cafer Turaç
hüzün ceketimin iç cebinde bir tütün yaprağı gibi
gün biterdi gözuçlarımda saçlarının şiddetine sokulurdum
gözlerine karşılık vermeye gelirdim ardımda şehirler bırakarak
eline hangi çiçeği alsan suyun hükmü kırılırdı, duyardım
hangi şekilde bıraksan da gövdeni uykusuz kalırdım.
adını ağzımda köz tutar gibi tutardım, ölüm
harfi harfine çınlardı akşamları alışırdım
alışırdım köpüklerini bir