İnsanı bir süreliğine göklerde dolaşan kuşlara eş tutan, gerçek hayatla ilişiğini kesen, daha önce varlığından haberdar olmadığı, kapısından bile geçmediği dünyaların içine baş aşağı yuvarlayan duyguları hangi kelimelere sığdırabilir ki insan? Bir eş ruh çalar kapını, açarsın. Eşikte oyalanmaz, kalbine yaptığı yolculuk durdurak tanımaz. Bütün renkler değişir, sesler, kelimeler, manalar... Ona bulanmış sözler çıkar ağızdan. Nefes alışın değişir, onca yıldır taşıdığın vücudun, bakışların... Aşkın çoğalmıştır, sanki milyon parçaya dağılıp, canlı-cansız hayatın her noktasına sirayet etmiştir. Babaannemin Tanrısı gibi, yeryüzündeki her şey varlığından bir siluet taşır. Teninin kokusunun zerreleri uçuşur havada, bütün çiçekler, çimenler sen kokar. Deniz sen kokar. Şehir sen...Daha fazlasını istersin. Hep daha fazlasını isteyeceğini bilerek... Bir gidişin öncesinde ve sonrasında yakıştırılan, zihnin çekmecelerinden özenle aranıp bulunan her kelime aşka dair yaşananları anlatmakta yetersiz kalır, Cümle bittiğinde eldeki sıradan, soğuk bir hikâye artığıdır.
Sayfa 245Kitabı okudu
İyi geceler dilerim...
Tüm beden bir ev gibidir ama zihin hep seyahattedir; sahip hep başka diyarlarda geziyor ve ev hep boş kalıyor. Ve hayat kapını çalar —onu Tanrı olarak ya da nasıl istersen öyle adlandırabilirsin, isim önemli değildir; varoluş de— o kapını çalar, aslında sürekli kapını çalmakta ama sen hiç orada bulunmadın. Uyku budur...
Ayrılık Sevdaya Dahil
Açılmış sarmaşık gülleri kokularıyla baygın
en görkemli saatinde yıldız alacasının
gizli bir yılan gibi yuvarlanmış içimde kader
uzak bir telefonda ağlayan yağmurlu genç kadın
rüzgar uzak karanlıklara sürmüş yıldızları
mor kıvılcımlar geçiyor dağınık yalnızlığımdan
onu çok arıyorum onu çok arıyorum
heryerimde vücudumun ağır
yalnızlık
hızla alçalan bulutlar
karanlık bir ağırlık
hava ağır toprak ağır yaprak ağır
su tozları yağıyor üstümüze
özgürlüğümüz yoksa yalnızlığımız mıdır
eflatuna çalar puslu lacivert
bir sis kuşattı ormanı
Her şey güzel giderken başına öyle şeyler gelir ki ''yandım'' dersin, ''Bittim''der ve düşersin.
İşte o an,içindeki iyilikle beslenen çocuk çıkar gelir ve kapını çalar. ''Kalk" der "kalk!"
Tutar elinden karanlığı yırtar ve seni güzel günlere götürür. Korku nedir bilmez iyilik. Aydınlık karanlıktan korkar mı hiç? Kötü günler ile karşılaştığında kimseye ihtiyaç duyma,
Önce Allah,sonra içindeki iyi niyetten başka!
Niyetin ne kadar iyiyse, Allah o kadar seninle.
Nasibin ise niyetinde gizli... Alsa da elinden yoğunu varını, döner dolaşır verir geri sana hakkını.
Olmaz deme asla!
Olur!
Unutma ki Allah isteyince, kuşlar filleri yener azizim...
