Hayatımı insanlardan ziyadesiyle korkarak geçirsem de onlardan tamamıyla vazgeçemiyordum. Onlarla aramdaki bağı koruyabilmek için soytarılığı kullandım. Dışarıdan bakınca yüzümden gülümseme asla eksik olmuyordu ama içimde umutsuz bir mücadele veriyor, cambaz ipinin üstünde yürüyor, ter içinde kalıyor, onları eğlendirirken bir felaketin an meselesi olduğunu biliyordum.