Babam öldüğünde cüzdanından katlanmış bir gazete kupürü çıkmıştı. Olimpos’taki Yanartaş’ın fotoğrafıydı, altında da kısaca bölge hakkında bilgi. Gitmek istemiş de gidememiş, canım benim. Sonrasında oraya defalarca gittim ben. Ateşin karşısına oturup saatlerce izledim.Tam bu noktada, “İşte o anda anladım ki” gibi beylik bir ifade tonuna geçip bu hikâyeden çıkarılacak dersi anlatmaya başlamam gerekir belki. Yok ama, ders mers yok, hayat böyle bir yer değil. İnsan istiyor ki, her şey birbiriyle bağlantılı olsun, işaretleri takip ederek bir sonuca ulaşılsın ve o anda bir aydınlanma yaşansın.Ama olmuyor. Babalar ölüyor, ceplerinden yanan taşların fotoğrafı çıkıyor, sen o taşların yanlarına gidip oturuyorsun, saatlerce bakıyorsun, bakıyorsun ve evet sürpriz: Bir bok anlamıyorsun. Kucağımda anlamadığım milyonlarca şeyle beraber oturuyorum, hiç bilmiyorum Osman.
(okumak isteyenler için çok uzun ama duygusal bir metin bırakıyorum buraya -bendenizden-)
(Askerden dönen Necmi'nin annesini kaybetmesi üzerine arkadaşına bunu anlatması)
Necmi başını büküp olayları tek tek anlatmaya başladı. ‘Valla devrem ne sen sor, ne ben söyleyem. Bizimkiler de bilmez ama benim sonum yakındır. Benim Valideyi hatırlar
Bugünlerde bahar indi
Çukurovanın düzüne
Donandı ağaçlar
Donandı dünya
Donandı yeşilinden alından
Sarısından
Donandı delicesine
Bir ışık fışkırır topraktan yağmur gibi
Arda hızla arabayı hareket ettirdiğinde, başımı koltuğa yaslayıp gözlerimin kapanmasına engel olamamıştım. Canım acıyordu,yorgundum. Hâlâ bir şeylere alışamamış olmalıydım ki ağlamak istiyordum. Her şeyi bırakıp babamın kollarına koşmamak için o kadar zor duruyordum ki... Babam benim için güven demekti. Abim benim için sonsuz koruma demekti. Ahu; sevgiydi, ihtiyacım olandı.
Amcam ise her şeydi. Çok güzel bir ailem varken birden bir intikam duygusuyla onlardan kilometrelerce uzağa gelmiştim. Pişmanmıydım bilmiyordum ama değeceğini kendime söylediğimde, en azından dayanma gücünü buluyordum kendimde.
• Cehennemi hesaba katmayan dindar aldandı!
• Cennetteki yerini hazır bilen herkes aldandIı!
• Ölüm yokmuş gibi yaşayan dünyaperest aldandı!
• Ameline güvenen âbid aldandı!
Kadınlar, Gezegenler Ve Cüceler
Sigaramı kendim yakabilirim bayım; sen bana kendi ellerinle kahve pişiremeyeceğine göre yemişim senin centilmenliğini!
Taksiye binişimde kapıyı açman beyefendi yapmıyor seni kuzum; “paramızı biriktirip bir pikap alalım, sevdiğimiz şarkıları plaklardan dinleyelim” dediğimde, “siz kadınlar böyle boş şeylere
Gittiğin yer, hayatında hiç görmediğin, tahmin bile edemediğin kadar güzeldir umarım.
Ölmek bu dünyada bir son, ebedi hayatta bir başlangıçtır. Kısa zamanda sana kavuşmak dileğiyle..
Beni duyuyorsan hissediyorsan seni rüyamda bekliyor olacağım canım babam..
miskin B. Bukeyr anlatıyor: muhaddislerden Birisi bir gün A'meş'i ziyarete geldi adam Sen bu çocuklara hadis mi rivayet ediyorsun? diye sordu A'meş şöyle cevapladı: bu çocuklar senin dinini koruyacak olanlardır.
Abdullah B. Ubeyd b. Umeyr naklediyor: Amr Bin As Radıyallahu anh kureyş'ten bir ilim halkasının önünde durdu ve onlara şöyle dedi; size ne oluyor da çocukların meclislerimizden kovuyorsunuz? böyle yapmayın. onlar için meclislerinizi genişletin onları aranıza alın onlara hadisleri dinlettirin onları hadislere anlatın Çünkü onlar bu kavmin küçükleridir Ama daha sonra gelecek kavimlerin büyükleri olacaklardır.
İbrahim Bin Ethem anlatıyor: babam bana şöyle dedi canım oğlum, hadisleri Öğren. her ne zaman bir hadis dinlersen ve onu ezberlersen sana bir dirhem vereceğim bu sayede Ben de Bu hadisleri öğrendim.
Hadis ehli'nin Şerefi ve hadis ehline nasihat