Öncelikle bu ismi bu platformda görmek gözlerimi yaşarttı. Çünkü uzun bir zamandır çıkmasını beklesem de isteğim gerçekleştiğinde de birkaç gün kendime gelemedim. Evet, tüm 
Aslı Arslan okuyucuları bunu bekliyordu ama birçoğuna da benim gibi kal geldiğine inanıyorum ya da inanmak istiyorum diyebilirim. Gerçekten efsane bir kitap. Kitabı okumayacaksınız, hissedeceksiniz, yaşayacaksınız. Kesinlikle tavsiye ediyorum çünkü insana okuma isteği getiriyor diyebilirim. Tabii ki her kitap gibi eksik yönleri olabilir. Ama akıcı bir anlatımla yazıldıgı ve merakla okunduğu gerçeği değiştirilemez. Bir dalı canlı ve bir dalı solmuş bir orkideyle "imkânsızlıklar imkân dahilinde" diyen bir mahkumun hikayesi..
"Unutma, mahkumiyet hiçbir zaman tek taraflı olmaz. Özgürlüğümüze."
98 syf.
10/10 puan verdi
İlgimi çeken bir kitap olmuştu ve epeydir okumayi düşünüyordum. Bir oturuşta okunabilecek bir kitap bu. Bittikten sonra tadı damağımda kaldı ve keşke biraz daha uzun olsaydı demeden edemedim. Yazarın ilk romanı sanırım buna rağmen dili olsun üslubu olsun yılların yazarı izlenimini veriyor adeta. Bu kitaba 10 puan verdim, belki kusursuz bir eser değil ama gerçekten sevdim ve önünün açılması için tam puan vermek istedim. Yoksa minimum 8-9 vereceğim bir kitap zaten.
Kitap, 
Fyodor Dostoyevski tadı veriyor. Dostoyevski çok büyük bir yazar ve ondan esintiler görmek çok hoşuma gitti. Pesimizm, yalnızlık, çaresizlik, ruhsal çöküntü, açlık ve birçok duygunun oldukça yoğun bir şekilde anlatıldığı bir kitap. Dostoyevski'nin 
Yeraltından Notlar kitabını anımsatan bir kitap bu. Bu tarz her insana hitap etmeyebilir, aşırı tez canlı biriyseniz, ne bileyim yeraltından notlar tarzı kitapları sevmediyseniz bu kitabı da okumayın. Her kitap her insana uygun değildir.
Şimdi kitaptan birkaç alıntı paylaşacağım:
"Ancak ben, zihnimden bile dışarı çıkamıyorum kimi zamanlar;tek başıma kaç kişiyle, kaç fikirle mücadele ediyordum."
"Keşke zihnimizin ve kalbimizin ta orta yerinde de bir dolunay olsaydı, olsaydı da tümüyle aydınlatsaydı karanlık taraflarımızı. Göremediklerimizi bize gösterseydi. Aydınlatsaydı bütün gecelerimizi. Maalesef böyle bir durum söz konusu değildi. Sadece bir taneydi ve ben de buna razıydım."
"Onlara zihinlerini kullanmak ağır geliyordu ve zihinlerini hadım ediyorlar, onları kısırlaştırmayı seçiyorlardı; böylece dertten tasadan ırak, gamsız bir hayatları oluyordu."
