Zeynep
@capri_sun
İş güvenliği uzmanı
25 okur puanı
Aralık 2021 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Yaşamayan insanlara cennet umudundan nasıl söz edilebilir? Kendi ruhları çiğnendiği, kederlere gömüldüğü bir zamanda onlara nasıl Tanrı'dan söz edilebilir? Onların yardıma ihtiyacı var. Ölüme boyun eğmeden önce,
yaşamaları gerek.
Müthiş Motivasyon
Eğer yenilgiye uğradığını düşünürsen yenilirsin.
Eğer cesaret edemediğini düşünürsen edemezsin.
Kazanmak ister, ama kazanamayacağını düşünürsen, kazanamayacağın
neredeyse kesindir.
Eğer kaybedeceğini düşünürsen kaybedersin,
Çünkü biz gördük ki,
Başarı insanın iradesiyle başlar,
Her şey kafanın içindedir.
Eğer dışlandığını düşünürsen dışlanırsın,
Yükseleceğini düşünmelisin,
Bir ödül kazanmadan önce,
Kendinden emin olmalısın.
Hayattaki kavgaları her zaman güçlü ya da daha hızlı olan kazanmaz,
Ama er ya da geç kazanan insan,
KAZANABİLECEĞİNİ DÜŞÜNENDİR!
Aşkı ve hayatı pek çok sevmekten,
Umuttan ve korkudan azadeyiz artık
Şükür olsun meçhul Tanrılara ki
Hiçbir hayat sonsuz değil;
Ôlüler hiç dirilmiyor;
En yorgun nehir bile sonunda
Güvenle denize dökülüyor.
Okur Takip Önerileri
Kim bilir, belki de Nietzsche haklıydı. Belki hiçbir şey, hakiki değildi; hakikat de hakiki değildi. Belki, hakikat diye bir şey yoktu.
Her bilinçli eyleminde, yaşam onu çiğ bir ışıkla sarıp kuşatıyordu. Can yakıyordu. Katlanılmaz şekilde can yakıyordu.
Uyku onun için bir kaçış olmuştu. Uyandığı her an üzüntü duyuyordu. Yaşam onu sıkıyor, endişelendiriyordu. Zaman ise bir sıkıntı kaynağıydı.
Ben hastayım, çok hastayım, dedi, ne kadar hasta olduğumu şu ana kadar anlamamıştım. İçimden bir şey uçup gitmiş. Yaşamdan hiç korkmadım, ama gün gelip yaşamdan bana gına geleceğini hayal bile edemezdim. Yaşamla tıka basa doldum, öyle ki artık hiçbir şeyi arzu etmez haldeyim. İçimde yer olsa, şimdi seni isterdim. Ama ne kadar hastayım, görüyorsun.
Ben hasta bir adamım... Yo, vücudum değil. Ruhum, beynim hasta. Tüm değerlerimi kaybetmiş gibiyim. Hiçbir şey umurumda değil.
Talihin gürzü vurdukça
Kanar ama eğilmez başım.
Deniz sakin ve derin;
Her şey sinesinde yatar ;
Tek bir adım at ve ne varsa bitsin,
Bir batış, bir kabarcık, hepsi o kadar.
Sürü halinde hareket edip, hayatlarını birbirlerinin fikirlerine göre şekillendiriyor, kölesi haline geldikleri çocukça formüller yüzünden bir türlü birey olamıyor ve gereğince yaşayamıyorlardı.
Hayatı yaşanmaya değer kılan şey buradaydı: Düşkünlüğün lağım çukurundan yükselen büyük ahlaki değerleri görmek; üzerinden çamur damlayan gözlerle ayağa kalkıp, uzaklardaki solgun güzelliğe bakmak; zayıflık, güçsüzlük, kokuşmuşluk ve hoyratlığın içinden kuvvetin, hakikatin ve yüce ruhsal ihsanların doğması.
“Yakında öleceksin ama daha ne arındın ne de karışıklıklardan kurtarabildin kendini. Ne dış etkenlerden incinmek kuşkusunu atabildin içinden ne her şeyini iyilikle dağıtabildin ve ne de aklı yalnız doğru davranmak için kullanabildin.”
Ağır ağır dudaklarını kıpırdatarak okumaya başladı. “ Her şey bir günlüktür, hatırlayan da hatırlanan da . “Her şeyin sürekli bir değişme sonucu ortaya çıktığına dikkat et. Kendini, evrenin en sevdiği şeyin, var olanları değiştirmek ve onlara benzer yeni şeyler yaratmak olduğunu görmeye alıştır. Çünkü her varolan gelecekteki bir başka şeyin tohumudur. “
Nefret tek başına barınamaz. Sevgiyi de bir tetik, bir itici, bir uyarıcı olarak taşıması gerekir .