Sen diriyken sana bakmak
Başlı ve sonlu bir uğraştı sanki
Sayfa 28
kendi kalbimle kendi zamanım arasındaki sarkaç
püskürtüyor beni dünyaya..
Sayfa 17
Celladıma Gülümserken Çektirdigim Resmin Arkasındaki Satırlar
Acaba kim bilen doğrusunu?
Hatta ben
kıyı bucak kaçıran ben ruhumu
sanki ne anlıyorum?
yerim olmadı zaten kendi mezarımdan başka
çılgının biri sanılmaktan sakınmaya vaktim olmadı
"yerimi yadırgadım
yerim olmadı zaten kendi mezarımdan başka
çılgının biri sanılmaktan sakınmaya vaktim olmadı
durmadan beyaz bir aygırla taşardım derin göllerden
bir gebe kısrakla kaçardım derin ormanlara
güneşin zekasıyla doymak isterdim
kaba solgun kağıtlar sunardı
şehrin insanı bana
şehrin insanı, şehrin insanı, şehrin
kaypak ilgilerin insanı, zarif ihanetlerin"
Sayfa 26Kitabı okudu
..
Evi Nepal'de kalmış,
Slovakyalı salyangozdur ruhum...
yerimi yadırgadım
yerim olmadı zaten kendi mezarımdan başka
Sayfa 26Kitabı okudu
"Bilemem insan nerenin yerlisidir"
Doların dalgalanmasına bırakıldı bu çağda ölüm.
Ölüm ölüm
gündelik sözlerimiz arasında
geçecek kadar kaba.