Korkunuz acılarınızı daim kılacak.
Sayfa 187Kitabı okudu
Onların canını kurtarmak pahasına size yalan söylemeyi göze alabilirim.
Sayfa 31Kitabı okudu
İhanetin bedeli her koşulda felakettir.
Sayfa 217Kitabı okudu
“Senin o ‘Avrupa efkâr-ı umumîyesi’ dediğin insan yığını, ne zannettiğin gibi medenidir ne de göründüğü kadar insancıl...”
Sayfa 103Kitabı okudu
Kaderime boyun eğdim ben...
Sayfa 188Kitabı okudu
İnsan tuhaf bir varlık kuşkusuz...
Sayfa 106Kitabı okudu
"Korkuyor musun?
" Hayır... Sadece hayatla ölümü takas etmek zor geliyor."
Sayfa 25Kitabı okudu
hiç hırsızın çaldığına el koyan hırsız sayılır mı?
Sayfa 75Kitabı okudu
Bir aksilik çıkar da pusulamın iğnesi bu sırayı şaşırmak zorunda kalırsa kaderin yazılandan çok yaşanan bir şey olduğu ispatlanmış olurdu.
Sayfa 55Kitabı okudu
Sultan Abdülmecid
Diğer Osmanlı Sultanlarından farklı olarak kavuk yerine fes giymeyi tercih etmişti.
Sayfa 39Kitabı okudu
Korkuları ona vicdanı da insanlığı da unutturmuştur.
Sayfa 166Kitabı okudu
Daha önce, gün batımından sonra İstanbul'un hiçbir evinin ya da sokağının bu kadar parlak bir ışıkla aydınlatıldığını görmemiştim. Anlaşılan Osmanlı aydınlanması Sultan'ın ikametgahından başlıyordu.
Sayfa 38Kitabı okudu
Osmanlı, doğu ile batı arasına gerilmiş saraçlar arasında en hızlı salınanıydı.
Sayfa 37Kitabı okudu
Bir kenara çömelip hayal kurmaya devam ederdim sadece. Çünkü görebileceklerimin, hayal edebileceklerimden fazlasını sunamayacağını bilirdim.
Sayfa 19Kitabı okudu