“Kitap kapağında kuş riskliydi. Hem kendileri kaçıyor hem de geridekiler yarım kalıyordu. Bir kitap yazarsam asla kapağına kuş koydurmayacaktım. Eğer illa kuş koymak gerekecekse de kuşları bir kafesin içine çizdirirdim. Bu kuş olayının şurası da ilginçti, hangi davetin büyüsüne kapılıp gelmişlerdi? Cemil Abi gibi bir öykücünün kitabından kaçıp ne umuyorlardı?”
diyorum ki
Arkadaşlar lütfen bir hevesle alıp bakamayacağınız canlıları sahiplenmeyin. Bu sabah çarşıda Tophane'nin haracını yemiş Cemil Abi önünde kahverengi paspas gibi bir süs köpeğini gezdiriyordu göz göze gelince de evlat işte deyip gülüp geçiştirdi. Lütfen 😁😁
Abi, ben ne yaşlanmak ne de uzun yaşamak istiyorum. Birilerine muhtaç olmak çok kötü.
Sayfa 67 - CanKitabı okudu
“Dünya çok bozuldu Cemil Abi. Taş yağmadığına şükür!”
Yıllardır görüşmüyorduk, ama bunda bir sitem yoktu. Kaçınılmaz bir kopuştu bu. Baştan kabullenilmiş bir kopuş. Yaşlanmış, yıpranmış, bitirimliğini yitirmiş, söz geçiremediği kızının karşısında yenilgiyi kabullenmiş bir abi vardı karşımda. Birçok şey gibi o da bitmişti.
E-pub (Solgun isimli hikaye)Kitabı okudu
“Sor Feridun Abi.”
“Doğru adres var mıdır?”
Gero ensesini kaşıdı, sonra burnundan nefes vererek güldü.
“Yoktur,” dedi.
“O vakit, yüzünüz kuşlar yüzünüz,” dedim.
Sayfa 103Kitabı okudu
