Bence bu kitap yazarımızın en güzel romanı diyebilirim.Bu kitapta devrimci parti üyesi olup yılkı bakıcılığı yapan Tanabay'ın ve onun atı Gülsarı'nın hayatını anlatıyor.Aslında ilk de bir at hakkında bu kadar çok bilgi nasıl çıkar dedim ama yazarımız bur kitapta atı tasvir edişi, ona hikayesinde can verişi kitabın akışını değiştiriyor resmen. Bu kitapta hayvanların da bir canı olduğunu aynı dili konuşamıyoruz diye onlarla dost olamayız diye bir uğraşın olmadığı ispatlı bence. Bu kitapta özellikle şu cümle çok hoşuma gitti. “Demek ki düşünmemek unutmak demek değilmiş.” Bide bu alıntı “Zaman kimseyi kayırmaz, her canlı yaşlanır, her şey eskir.” bundan şunu anlamalıyız ki ne malın ne de mevki kimseyi ayırmaz hepimiz bir alakdan dünyaya geliyoruz. Hiç birimiz bir diğerini mutsuz edip canını yakamaz....
