Hz. Ali(RA)
Hz.Ali'nin hilafet günlerinde,Kûfe'de biri şöyle bir soru sordu:"Ey Emire'l-Mü'minin! Neden hep senin döneminde sıkıntılar başladı İslâm toplumunda? Ebû Bekir'in, Ömer'in, Osman'ın döneminde olmayan sorunlar neden senin döneminde ortaya çıktı?" Bu soruya şöyle cevap verdi Hz.Ali "Onların döneminde onlar hayatta idi,biz de hayatta idik. Şimdi bizim dönemimizde onlar hayatta yok,biz varız,bir de sizler varsınız!"
Mektubunuzu almak ve bu uykusuz halimle cevap yazmak zorunda kalmak muhteşem bir şey. Yazacak bir şey bulamıyorum satırların arasında dolaşıp duruyorum,gözlerinizin ışıgı altında, nefesinizi nefesimde hissederek,mutlu güzel bir gün içinde dolaşıyormuşum gibi.
“Teheccüt namazı kılanların yüzleri neden çok güzel oluyor?” diye Hasan-ı Basri’ye sorduklarında şöyle cevap verdi:
“Çünkü onlar geceleyin Allah’la başbaşa kalıyorlar. Allah da onlara nurundan bir nur veriyor.”
Gece, tam onun Atlantik'te numara yaptığı sıralarda, kendisini telefona çağırmak, rahatsız ettiğim için af diledikten sonra, kısaca veda ederek, mikrofon başında kafama kurşun sıkmak, ne güzel olurdu! Bu müthiş sesi duyunca, evvela ne olduğunu anlayamayarak bir müddet duracak, sonra deli gibi "Raif! Raif!" diye bağırıp benden bir cevap almaya çalışacaktı. Yerde son nefesimi verirken bir ihtimal ki, bu sesleri de duyar ve gülümseyerek ölürdüm. Benim nereden telefon ettiğimi bilmediği için çaresizlik içinde çırpınacak, polise haber veremeyecek ve ertesi gün elleri titreyerek gazeteleri karıştırıp, esrarı çözülemeyen bu facia hakkındaki tafsilatı okurken kalbi nedamet ve yeis içinde çırpınacak, ömrünün sonuna kadar beni unutamayacağını, kendimi kanla hatırasına bağladığımı anlayacaktı.
Sayfa 121 - Yapı Kredi Yayınları
