Ekşimiş suratlar ordusu komutasında
Geçiyor günler, haftalar, aylar
Yorgun, çökmüş bakışlar karşısında
Gözler yerde, tebessümsüz dudaklar
Aylak, sarhoş dolaşır adamlar
Çocuk bakar, çamaşır yıkar kadınlar
Mutluluk durağı çoktan kaçmış
Tekdüze yaşayıp gider insanlar
Düşünemeden, yaşayamadan hayatı
Kalp durur, gözler kapanır
Ömür biter...