Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

ceyln

Geçti ömrüm bir Ah ile, İçi dolu Eyvah ile ...
Reklam
Aşık ile yürüyen sırtında dünyayı taşır. Aşksız yürüyen beden diye bir ceset taşır ...
Nasıl bir topluluktur bu böyle! Düşünmek gibi bir meziyetleri de var mı acaba, yoksa tek yapabildikleri yeryüzünde ayaklarını sürüye sürüye amaçsızca yürümek mi?

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
"Özlediğim ölüler,Gölgesini bile görmek istemediğim diriler var..."
Çok karışığım. Bir yanım olabildiğince huzursuz ve yorgun. Diğer yanım mucizelere ve düşlerin gerçek olabileceğine halen inanıyor ve heyecanını koruyor. Bu iki yan arasında ben, eziliyorum..
Reklam
- bir kağıt olsaydı parçalardım, bir şişe olsaydı kırardım, bir duvar olsaydı yıkardım, ama göğsüm...
Tam bir yıl geçmiş gibi hissediyorum
"Sürekli başkaları hakkında konuşan insanlarla aynı masaya oturma. Çünkü masadan kalktığın an konu sen olursun." diye bir cümle okudum az önce. O kadar doğru ki
Başka birisi nasıl sevilir bilmiyorum Hangi şehre gidilir yalnız başına, Hangi şarkı dinlenir senle olmayınca. Kimle çay içilir ? En güzel sözlerin altı kim için çizilir Kimin kokusu saklanır… Hangi hayal hediye edilir, Hangi gözle bakılır o çiçek yaprağı kirpiklerine Nasıl anlatılır gülüşünün sesi Adının güzelliğine hangi alfabe de rastlanır Senin bakışın hangi şiire benzer Kime dokunur, sarılır, uyur bu kalp Hangi insanda rastlanır sana… Gel de anlat… Senden başkası nasıl sevilir ? Bilmiyorum ben....!
Bir manzara oluşundan habersiz duruşun Bu da benim tek cümlelik şiirim
Reklam
Bir bahane bul uğra gönlüme.. Ne bileyim 'Birine bakıp çıkacaktım' de, 'Kalbimin anahtarını unuttum, onu alabilir miyim?' de.. Ya bahane değil mi, gel işte.!!
"Konuştuğum için pişman olmuşumdur ama sustuğum için asla pişman olmadım."
"Vaktinde gelmeyen hiçbir şeyin önemi yok. Ben öldükten sonra getireceğiniz çiçeği çöpe atın. Mezar taşları çiçekten anlamaz."
Ne zoruma gidiyor biliyor musun Olric? Ona yazdıklarımı ondan başka herkes okuyor ....
Sana yazamıyorum ama Allah biliyor ya içim çürüyor hasretinden:/
Hayata dair ısrarcı olmamış olabilirim. Pek istikrarlı da sayılmam. Her şeyden çabuk sıkıldığımda doğrudur. Tamam; bir de geç kalma huyum var. Çabuk yorulmuş da olabilirim. Bazen gıcıklaşabiliyorum hak ediyorlar. Sinirlenince sesimin tonunu kontrol edemiyor da olabilirim. Son zamanlar da acayip duygusallaştığım da doğrudur. Kırılıyor olabilirim. Yalnız ağlıyor da olabilirim . Sevdiklerimi de özlüyorum . Gereğinden fazla açıklama yapmam,yanlış anlaşılma korkusundan olabilir. Pişmanlıklarla da dolu olabilirim. Kimseye güvenmediğimde arama mesafe koymuş olabilirim. Güçlü görünüyor olmam, her daim Allah’a sığındığım için olabilir. Her şeye rağmen gülümsediğim de doğrudur. Ama netice de insanım işte. Yaralarımı göstermiyor olmam , yaralı olmadığım anlamına gelmez .