Allah, gökleri ve yeri yarattı
Issızı, boşluğu, engini yarattı
Karanlığı koydu, yarısını ışıttı
Gündüz oldu ve gece oldu
Sayfa 25 - YKY, 2.baskı
İnsan insan
Tanrıya ve doğaya
Ve kendine başkaldıran
O, ne yargıçlardan ne Paulos’tan ne Petrus’tan ne Yuhanna’dan ne de Matta’dan korkar, onda o göz yok!
Sayfa 128 - Can, 31.baskı
o utanmak, arlanmak bilmez yüzüyle onlara meydan okumaya can atıyor!
Kesinlikle söyleyebilirim ki, gerçekten derin ve gittikçe artan bir mutluluk içinde yaşıyorlardı.
Sayfa 114 - Can, 31.baskı
Olayların, birinin çıkarının ötekinin baş düşüncesi olmadığını gösterdiği gün, bu mutluluk sona erdi.
Reader Follow Recommendations
Benim yaşamım onda odaklaşır. Yeryüzünde her şey yok olsa da yalnız o kalsa, ben var olmakta devam ederim; başka her şey yerinde dursa da yalnız o yok olsa, evren bana tümüyle yabancılaşır. Ben artık bu evrenin bir parçası değilmişim gibi olur.
Sayfa 102 - Can, 31.baskı
O hep, ama hep benim aklımda. Bir zevk olarak değil, tıpkı benim de kendim için her zaman bir zevk olmadığım gibi, ama kendimmişim gibi, tıpkı o benmiş gibi!
… a olan sevgim ormanlardaki yapraklar gibidir. İyice biliyorum ki, kış ağaçları nasıl değiştirirse, zaman da benim sevgimi değiştirecektir.
Sayfa 102 - Can, 31.baskı
…. olan sevgim ise toprak altındaki değişmez kayalar gibidir. Görünüşte pek hoşa gidecek yanı yoktur, ama onsuz olmaz.
"Onu niçin seviyorsunuz?"
"Seviyorum... bu yeter."
Sayfa 96 - Can, 31.baskı
- Peki, şimdi de, onu nasıl seviyorsunuz, bunu söyleyin bakalım?
- Ayağının bastığı yeri, onu saran havayı, dokunduğu her şeyi, söylediği her sözü seviyorum. Her halini, her davranışını, baştan aşağı her şeyini, her şeyini seviyorum, işte bu kadar.
Ceren bir yorumu yanıtladı.
Bak; papatya mevsimi geldi.
Mevsimlerden papatyayı severim.
Sonra seni.
Sonra yine seni.
Ve hep seni
Cemal Süreya
