Osmanlı Devleti, 623 senelik şanlı tarihi boyunca 60 kadar ülkeyi hakimiyeti altına alıp, aşağıda gösterilen sürelerde adalet tevzi ederek idare etmiştir:
Devletin Adı Yıl
Bulgaristan. 545
Ege Adaları. 541
Avrupa Devletlerinin Osmanlı imparatorluğu topraklarını paylaşmak için yüzyıllardır yürüttükleri Doğu Sorunu’nun (Şark Meselesi, Question d’Orient) çözüme ulaşmasını Atatürk anı defterine şöyle kaydetmişti: “Doğu sorunu halledilmiştir. Doğudaki azınlıkları korumak gibi ahmakça bir vesile ile Doğudaki çoğunlukları esaret altına almaktan ibaret olan ‘Doğu Sorunu.’
Cihan uygarlığına sorarım, bu mu uygarlık? Vahşiyane hareketlerde bulunanların, uygarlık, kişilik adına söz söylemeye yetkileri olabilir mi? Azınlıkları servet ve zenginlik içindeydi; kardeş gibi geçiniyorlardı. Bunları cani yapan kimdir?
Tarih, ingiltere hükümetinin böyle gülünç bir girişime umut bağlamasını hayretle yazacaktır. Maskara bir kavmi Türkiye’yi istila ettirerek cihangir yapmak! Siyasi ve askeri bir aymazlık örneği!
Babaannemin yediği dayaklar canına tak edince baba ocağına dönmeye çalışıyor, ayıplanıyor, arada çocuklar var, bu yüzden süre giden hayatına katlanmak zorunda kalıyor, onun kaderine saplanmış çiviler var hiçbir yere gitmesine izin vermeyen.
Okuması çok uzun sürdü.. İş, hayat vs derken başlama ve bitiş olarak çok uzun soluklu bir kitap oldu benim için.. Tekrardan okumaya başlamama vesile oldu.. Dili ağır bir kitaptı. Polisiye, macera ve sonunda gizem ve heyecan var. Sonu hiç tahmin etmediğim gibi bitti.. Sanki 2. bölümü çekilecek bir film gibi..
Son: Bir şeyin bittiğini haber verir. Bazı masallarda dünyanın en büyük yalanının söylendiği kısımdır.
Dünyanın en büyük yalanı: sonsuza kadar mutlu yaşadılar.
Dünyaya, ölümü karşılamak üzere geldin. Dünyaya girişin ve gelişin, çıkıp gitmen içindir. Senden sonra geriye kalan, konuştuğun sözlerdir. Yararlı şeyler söyle ki, hayırla anılasın..
Paris'te bazı anlarım oldu ki, annem beni affetse, ölünceye kadar Cihangir'deki evde mahpus kalmaya razı olurdum. Hani insanın kendi evinin bulaşık çukuruna bin tane Paris feda olsun! Sonra memleket, dostlar...