Boş Dünya
Gittiler…Bana dünyam
Birdenbire boş geldi.
Seçilmez oldu eşyam.
Odalarım loş geldi.
Gözlerim müebbette,
Günü gelir elbette…
Gelir,Melek nöbette,
Safa geldi,hoş geldi.
Sayfa 132Kitabı okuyor
Bu kasvet dünyasında kalmadı özlediğim,
Namaz vaktinden başka, ânını gözlediğim...
Sayfa 279Kitabı okuyor
Uyumak istiyorum; başım bir cenk meydanı;
Harfsiz ve kelimesiz düşünmek Yaradanı.
Sayfa 272Kitabı okuyor
Benmişim kendime en büyük ceza!
Sayfa 271Kitabı okuyor
Muhasebe
Ben artık ne şairim, ne fıkra muharriri!
Sadece, beyni zonk zonk sızlayanlardan biri!
Bakmayın tozduğuma meşhur Bâbıâlide!
Bulmuşum rahatımı ben de bir tesellide.
Fikrin ne fahişesi oldum, ne zamparası!
Bir vicdanın, bilemem, kaçtır hava parası?
Evet, kafam çatlıyor, gûya ulvî hastalık;
Bendedir, duymadığı dertlerle kalabalık.
Büyük meydana
“Bir esmer kadındır ki, kaldırımlarda gece
Vecd içinde başı dik, hayalini sürükler.
Simsiyah gözlerine, bir an, gözüm değince,
Yolumu bekleyen genç, haydi düş peşime der.”
Kim bu yüzü çizen sanatkar ressam;
Geçipte aynaya soran olmaz mı?