208 syf.
·
Not rated
O kadar güzel bir kitap ki , ırkçık üzerine çok güzel bir eser olmuş kitabı okuyunca bırakasınız gelmiyor her şeyi çok güzel anlatıyor akıcı bir kitap
80 syf.
8/10 puan verdi
Sahil kenarında okuması muazzam olan kitap
Kapak çizimi bile huzur veriyor insana.
Pandemi süreci kısıtlamalarının olmadığı şu zamanları yaşarken bu kitapla hayata yeniden yelken açtım diyebilirim. Uzun bir seyahat süreci geçirdim kaç trene, kaç uçağa bindiğimi unuttum, ulaşım araçlarını kullanırken hep elimde bu kitap vardı.
Kitap bilinç akışı tekniği ile yazılmış. Yani yazar aklından geçenleri kurgu olmadan, zaman kavramı olmadan yazıya dökmüş.
Bu kitabın son kısmını Çeşme’de okudum, keşke baştan sona orda okusaydım dedim, çünkü betimlemesinin daha yüksek olduğunu anladım kumsalda okuyunca, neticede kitabın adı koyda ve kitap tamamen kumsalda olabilecek her türlü insanı bir bakıma anlatıyor. Söylediklerimi somutlaştırmak için bir alıntı paylaşayım.
"Yazlıkçıların bungalovlarında yeşil panjurlar örülmüştü. Verandalara, bahçelere, çitlerin üzerine serilmiş yorgun görünümlü mayolarla, iri çizgili havlular vardı." s.44
Yüzeysel bir bakışla okursa okur bu şekilde, sahil kenarında insana huzur veren bir kitap olarak ele alırken , derinlemesine yani yazarın içsel dünyasına inerek okursanız çok fazla kişisel tahliller , insanların yaşadığı psikolojik dramlara ulaşıyor okur .
Kitapta kendime en yakın hissettiğim bir alıntı ile inceleme yazımı sonlandırırken sizlere keyifli okumalar diliyorum.
" Müziğe çılgınca tutkundu; ayırabildiği her kuruşu kitaplara harcardı. Kafası her zaman yeni fikirler, projeler, planlarla doluydu. " s.63
Kitapta beni etkileyen bir kısım vardır. Bruno ablasına telin karşı tarafındaki insanların ne olduklarını sorar ve duyduğu nefreti belli ederek 'Yahudiler' cevabını alır 'Biz neyiz?' diye sorduğunda ise cevap alamaz.
Devletlerin çoğu zaman halka dayattığı şey bundan başka bir şey değildir. Sorgulamayan ve devleti tek güç olarak kabul eden halk neyi savunduklarını bilmeden devletin kötülediği kitlelere sallarlar.
Kendileri nedir?
Neden 'onları' sevmezler?
Hiçbir fikirleri yoktur.
Bildikleri tek şey onların kötü olduğudur.
Sosyalizmin Alfabesi kitabının ön sözünde şuna yakın bir cümle yatar.
Kapitalist bir ülkede halkın komünizm hakkında bildiği tek şey onun kötü olduğudur. :)
Belə bir deyim var: Dünyaya uşaqların gözüylə baxsa idik, bəlkə də hər şey daha yaxşı olardı.
2-ci Dünya müharibəsinin acımasız tərəflərini məsumca təsvir edən əsər Bruno adlı 9 yaşlı oğlan və onun başına gələn hadisələrdən bəhs edir. Ailənin Berlindən köçmək planları Brunonun heç də xoşuna gəlmir. Getməmək üçün israr edir. Çünki bura onun
" Uzakta bir nokta benek oldu, benek damla oldu, damla şekil oldu ve şekil, çizgili pijamalı bir çocuk oldu. "Ve bu çocuk Bruno'nun hayatını tamamen değiştirdi.
Filmi de çekilmiş olan bu kitap İkinci Dünya Savaşını anlatan diğer kitaplardan biraz daha farklı ve daha çarpıcı geldi bana. Filmini de izlemiştim ama kitabı okurken haliyle karakterle daha fazla bağ kurulduğundan kitap daha çarpıcı bir hal alıyor.
Öğrencilerime okutmak İçin okumuştum. Yahudi Toplama kampı üzerine iki çocuğun bakış açısından yazılmış gayet güzel bir kitap. Hatta hatırladığım kadarıyla filmi de var.