Yeryüzünde yalnız benim serseri,
Yeryüzünde yalnız ben derbederim.
Herkesin dünyada varsa bir yeri,
Ben de bütün dünya benimdir derim.
Yıllarca gezdirdim hoyrat başımı,
Aradım bir ömür, arkadaşımı.
Ölsem dikecek yok mezar taşımı;
Halime ben bile hayret ederim.
Gönlüm ne dertlidir, ne de bahtiyar;
Ne kendisine yâr, ne kimseye yâr,
Bir rüya uğrunda ben diyâr diyâr,
Gölgemin peşinden yürür giderim...
Şifâ istemem balından
Bırak beni bu halımdan
Razıyım açan gülünden
Yeter dikenin batmasın
Gece gündüz bu hizmetin
Şefaatin kerametin
Senin olsun hoş sohbetin
İnsan deli olmasa bile biraz hassas bir kalbe sahip olabilir, pekâla, öyleleri vardır ki ufak tefek şeyler onları yaşatır da sert bir söz onları öldürür.
Akşam - bu, senin zamanın. Gündüzleri sık sık yitiriyorum seni, ama akşamın yörüngesinde yeniden doğuruyorum seni.
Ey sen, rüyalarımın filizi,
Sensiz kaçıp gitmeyecek
günler ver bana...
sen rüya gibi gelen
sen mevsim gibi geçen
sen yoktun,
avutmuyor artık gönlümü
ne karşı kıyının ışıkları
ne başımdaki deli dolu rüzgar
ne dost ne arkadaş.
Ay ışığında hüzün
İçerim gölgelendi
Hasret elinde elek
Neyim varsa elendi
Sahil boyu küçülen
Dünya gözümde bir pul
Beni izleyen yorum
Ne iz bırak ne sorul
Çekip gitmek var erken
Arkamdaki nefesler
Gece veda ederken
Seste gizlendi sesler
Çekip gitsem mi erken