Ben bir daha karanlıkta korkmak istemiyorum," dedi John umutsuz bir sesle. "Ya da gecenin bir yarısı açılan kapının gıcırtısını duymak. Kimsenin bana dokunmasını istemiyorum. Kimsenin ellerini üzerimde hissetmek istemiyorum. Kim gelecek ya da ne olacak korkusu duymadan uyumak istiyorum. Eğer bir gün bunlara sahip olabilirsem mutlu olurum. Kendimi cennette ya da en azından yakınında hissederim.
Korkunun yolunu bulması ve özenle inşa edilmiş zırhtan içeri sızması yalnızca bir an alıyor. Ve korku bir kere içinize sızdı mı artık hep orada kalıyor. İster hayatın acımasızlığıyla sertleşmiş bir suçlu, ister küçük bir çocuk olun.
RAŞA- Nasıl bir sevdalılık hakkıdır ki, ölümle ödenir Yezida?
YEZİDA- Bu nasıl törelerdir ki sevdayı ölümle ödetir aney?
Sayfa 90Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Gariplik Necmi, gariplik bu işte. Dirisi ne işe yarar ki bir garibin, ölüsü yarasın; başkalarının günahlarını örtmekten gayrı.
Sayfa 121Kitabı okudu
"Hoşça kalın, Sevgili Kardeşim Rıfat, hoşça kalın. Bir masaya oturduğumuzda, tek başımıza ya da kalabalık, aydınlık ya da karanlık, bir masaya oturduğumuzda, yaşamaya da otururuz, lütfen bunu böyle bilin."
Sayfa 100Kitabı okudu
"Zor, kötü ya da sevgisiz geçen çocukluk günlerinizde vücudunuza batan dikenleri, kıymıkları öpe okşaya çıkaracak bir kadın düşlüyorsunuz, sevgiden anladığınız bu!"
"Ah, evet!" diye atıldı Rıfat, "Özellikle şu sol omzumdaki bilseniz ne kadar acıyor."
Sayfa 42Kitabı okudu
Mektubun son cümlesini yazmadan önce Rıfat'a kendisine iyi bakmasını söylüyordu sevgilisi. "Biliyorum", diyordu, "Yine kitaplara gömüleceksin, sayfalarında ikimize rastlama ihtimalinin peşinden giderek deli gibi kitap okuyacaksın ve bu sana iyi gelecek. Senin iyi olduğunu bilmek bana yeter. Beni merak etme."
Sayfa 29Kitabı okudu
Güzel günün, güzel şeylerin geçici olduğunu unutmak için uyumak istiyorum. Geçicilik duygusunun insanı hep hazır olda tutan despotluğundan kaçmak için uyumak istiyorum. Böylece güzelliğin daha da küçük daha da geçici bir parçasına razı olarak uykuya dalıyorum. Uyandığımda gün bitmiş oluyor, hayat azalarak sonsuza gidiyor, azalarak sonsuza gidiyor, azalarak sonsuza, azalarak...
Sayfa 17Kitabı okudu
Hayatın unuttuğu bir şey varsa, o da bir yerden sonra daha fazla düşülmediğiydi.
Sayfa 23Kitabı okudu
Ben tünel olacaktım, sevgilim İstiklal!
En son taksime varacaktık.
Ünlü bir aşk şarkıcısı olacak,
İstanbul'un vücudunda turneye çıkacaktım.
"Roket yükselmeye, at kazanmaya inanır. Biz neye inanırız?"
Meni attın ay gız ay gız ataşa.
Beklemektir eşgin daim peşe.
Atacağdın meni sevdin söyle bes niçin.
Doldur eşki şerbet kimin ver içim.
"Her şeyimi kaybettim ben, gençliğimi, yaşama sevincimi, üç günlük kızımı, safra kesemi bile kaybettim. Geriye yalnız bu lunapark kaldı. Kimseye satmayı düşünmüyorum. İyi dinle şimdi; burası lunapark, hep lunapark!"
"Hava akıllı ol! Ben değil miyim seni uçurtmamla besleyen?"
.....
"Selin", dedi Ali Paşa.
"İsmi kadar güzel miydi?"
"Güzel olup olmadığına dikkat etmedim, aşıktım."
"Sen gülünce cumartesi olur, çizgi filmler başlar. Sen gülünce balkon serinler. Sen gülünce ders biter, aşıcılar gelmekten vazgeçer. Sen gülünce perde açılır, Kızılderililer hiç ölmez. Sen gülünce cereyanlar gelir, Metin gol atar, Rıdvan sahalara döner."
"İnanmak isterim."
"İnanmak isteği ne güzeldir."