The Witcher
''Annelerin bir çocuğun ölümü yüzünden dağıldıklarını gördüm. Kadere karşı geldiklerine inanıyorlardı ama dışarıda duran ceset arabasında 50 çocuk cesedinin kokusunu duymuyorlardı. Kader, insanların bu saçmalıkta bir düzen olduğuna inanmalarını sağlıyor. Düzen müzen yok.''
S1E04 (37:50)
kum tanesinde görebilmek dünyayı,
ve cenneti vahşi bir çiçekte…
sonsuzluğu avuçlarının içinde tutabilmek,
ve ebediyeti bir saatliğine.
kızıl göğüslü bir nar bülbülü kafesin içinde,
boğar tüm cenneti büyük öfkeye;
kumrular ve güvercinlerle dolu bir yerde ,
parçalar cehennemi, bir daha birleştirilemezmişçesine.
aç bir köpek sahibinin elinde,
haber
Ayrılık ne biliyor musun..?
Ayrılık ne biliyor musun?
Ne araya yolların girmesi
Ne kapanan kapılar
Ne yıldız kayması gecede, ne güz
Ne ceplerde tren tarifesi
Ne de turna katarı gökte
İnsanın içini dökmekten vazgeçmesi ayrılık!
İpi kopmuş boncuklar gibi yollara döktüğü gözlerini
Birer damla düş kırıklığı olarak toplaması içine
Ardında dünyalar ışıyan camlar dururken
Duvarlara
Ah, sen keşke sen olsan !
Ne var ki değilsin, canlar canı,
Değildik üstelik tanıdığım da değilsin
Dilerim böyle yaşamaktan ölümü yeğlersin
Bu güzel yüzünü başka birine vermelisin.
Şu emanet güzellik böylece son bulmazsa,
Benliğin, sen öldükten sonra yaşatır seni;
Bir çocuğun olursa sürdürür, hiç olmazsa,
O tatlı varlığıyla senin güzelliğini,
Kimse canım bir evi bırakmaz çürümeye
Görkemini şerefle ayakta tutmak varken,
Kış günlerinde azgın bora öldüresiye,
Sonsuz ecel ayazı, onu yaman sarsarken.
Ah! Bu israf sevgilim. Sen kendinden bilirsin
Babam var diyosun ya; bırak oğlunda desin.
Büyüdüğünde kirleneceğinden korkan, bu yüzden büyümeden önce ölümü isteyen çocuğun masumiyetini verin bana...