"Çocuk mu? Hiç de değil, hanımefendi! Çocuk olmak için önce çocukluğunun olması lazım."
Sayfa 54Kitabı okuyor
....
Çağdaş kadının bağımsızlık korkusu: “Sindrella Kompleksi”
Sindirella Kompleksi’ni ilk duyduğumda adı itibarıyla ve kadın meselelerine ilgim olduğundan dikkatimi çekti, biraz araştırdım.
İnternette tatmin edici bir kaynağa rastlayamadım.
Fakat yazar Colette Dowling’in Sindrella Kompleksi adında bir kitabı olduğunu görünce derhal sipariş
#5199mecliste...
Sırf kuduzdan değil saldırma sonucunda da ölen pek çok çocuk, genç, orta yaşlı, yaşlı insan oldu. Yüzlerce insan uzuv kaybı yaşadı. Bakın siz bu haberleri "ay içim kaldırmaz" deyip izlemiyorsunuz diye, yok olmuyor. "Taş atmışlardır, nanik yapmışlardır" gibi sözlerinizle alakası olmayan görüntüler duruyor her yerde. Ama şu
Bugün yanıma koşa koşa 8-9 yaşlarında formalı bir çocuk geldi. “Abi ayakkabımı bağlar mısın?” dedi. Kırdım dizlerimi ayakkabısını bağlayacağım “Sıkı bağlar mısın abi maçım var.” dedi. Sıkıca ayakkabılarını bağlayıp, “Umarım benim için gol atarsın” deyip gönderdim onu. Teşekkür edip koşarak uzaklaştı. Çocuk olmak ne güzel şey. Bir topun peşinden dünyanın en büyük derdi oymuş gibi koşmak ne büyük lütuf…
90'lar gerçekten mi özeldi;
Yoksa o yıllarda ben bir çocuk olup sokaklarda özgürce koştuğum için mi bana o zamanlar daha güzel geldi?
Şimdiki zamanda çocuk olmak bile o kadar zor ki..
Kayıp kavramı hem evrensel hem de çok kişiseldir. Örneğin, yakın ve sevilen birinin ölümü, ayrılıklar, yaşlanma, sağlık yitimi gibi durumlar hemen herkes için bir kayıptır. Bazı kişiler içinse şehir değiştirmek, terfi etmek, okuldan mezun olmak, çocuk sahibi olmak bile bir kayıp anlamı taşıyabilir. Çünkü mezuniyet öğrenci olma, çocuk sahibi olmak ise çocuksuz bir insan olma durumunun kaybıdır aynı zamanda. Yani yaşamdaki her değişiklik ve seçim, içinde bir kaybı da barındırır. Bu noktada, bu türden değişiklik veya seçimlerin bir kayıp olup olmadığı kişisel değerlendirmeye bağlıdır.
Sayfa 54 - İkinci Bölüm - Depresyon Neden Olur?Kitabı okuyor
Çocukken, çevremizdeki dünyayı içimizde yaşama yetisine sahibiz. Ama sonra, bütün dünya bir alışkanlık haline geliyor bizim için. Çocuk olmak ve büyümek, duyumları ve yaşantıları sarhoş olana kadar içmek demek.
Sayfa 320Kitabı okuyor
