Büyük bir zenginliği biz
Yoksulluğumuzda yaşadık.
Güle - oynaya gururla geçti
Çocukluğumuz.
Şimdi öylesine zengin yoksul ki,
Başda azınlık çoğunluğumuz.
Bir tersine akan nehirden
Sondan ilerliyoruz.
Yitirdiğimiz gurur oranında
Artıyor yoksulluğumuz.
Sayfa 208 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
O akşam ay Işıl’a sığışmıştı, Işıl çocukluğuna,
Çocukluğumuz mor bir zambağa
Hani her çocuk zaman zaman
Kendini mor bir zambağın içinde düşler ya
Sayfa 13 - Metis yayınlarıKitabı okudu
[25/6 19:52] "İşte Gidiyorum": Muhteşem Bir Çanakkale Hatırası
“CEVDET DEDE” “BABAN GELİRSE BENİ HEMEN ÇAĞIR HA..!”
Cevdet dedeBalıkesir’dev Ali Sururi İlkokulu karşısındaki boşlukta, eski ayakkabı tamircisi, kır, pala bıyıklı bir ihtiyar olan Cevdet (Alkalp) dede vardı. Bir akşamüstü konu Çanakkale’ye gelince ağlamaya başladı. Ve
Farkında mısın
yalnız gözlerimiz değişmiyor,
ve kalıyor hatıralaşmadan orda
iyi ve kötü çocukluğumuz.
"Çocukluğumuz dün öldü ve sen onu asla tanımadın... "
Zaman bir mermi hızıyla uçar...Çocukluğumuz da beraber...
"Kimi zaman matem havasında, kimi zaman nostaljik içlenmeyle yad ettiğimiz çağ, zannedildiği gibi çocukluğumuz değil, bağrımızda saklı çocuksuluğumuzdur."
Sayfa 124Kitabı okudu
Ne kadar da kırılganmış hayatlarımız! Baksana, nasıl da sızlıyor her yanımız, nasıl sızlıyor çocukluğumuz, kolumuzun uzandığı her yerde bir sadakatsizlik korkusu, insanın insana sokulduğu bütün sokaklarda ihanet kol geziyor, sonunda işte insan ağrıyan bir varlık.
Sayfa 36 - Timaş Yayınları
Hayat böyle bir şeydi. Çocukluğumuz, büyüdüğümüzde yaşamak istediğimiz hayatın hayalleri ve gizemiyle, yetişkinliğimiz ise çocukluğumuza duyulan özlem ve saflığın arayışı ile dolu olurdu.
Sayfa 217Kitabı okudu
"Tüm sevdiklerimizin bizi terk ettiğini görüp ansızın çevremizde evrenin yalnızlığını ve ölümcül soğukluğunu hissederiz, çocukluğumuz çürüyüp dökülür, yıkılır yavaş yavaş."
