Bazen bu doğaya daha yakın olması için bir kadından bahçeyle uğraşmasını isterim. Bu, psişik bir bahçe de olabilir, çamuruyla, pisliğiyle, yeşiliyle, etrafı saran, iyi gelen ve saldıran her şeyiyle sıradan bir bahçe de. Bu, vahşi psişeyi temsil de edebilir. Bahçenin, hayatla ve ölümle somut bir bağlantısı vardır. Hatta bir bahçenin dinsel boyuttan olduğunu dahi söyleyebilirsiniz, çünkü bize derin psikolojik ve tinsel dersler öğretir. Bir bahçenin başına ne gelirse, ruhun ve psişenin başına da gelebilir: Çok sulanabilir; susuz kalabilir; böceklenebilir; sıcak ya da sel basabilir; fırtına vurabilir; mucizeler görebilir; kuruyabilir; canlanabilir; nimetler verebilir; iyileştirebilir; çiçeklenebilir; cömertlik ve güzellik sunabilir.
Bahçenin hayatı sırasında, kadınlar bir günlük tutarak hayat-verici ve hayat-ahcı işaretleri kaydederler. Kaydedilen her şey psişik bir çorba hazırlar. Bahçede, düşünceleri, fikirleri, tercihleri, arzulan ve hatta kayıplan hem yaşamaya hem de ölmeye bırakma alıştırması yapanz. Diker, söker, gömeriz. Tohumu kurutur, eker, nemlendirir, besler, hasat ederiz.