Çok daha iyisi olabilirdi ama akıcı.
Her kitapta farklı karakterlerin olduğu büyülü evlilik serisinin ilk kitabında şifacılık yapan insan Luella ile Elflerin Kralı Eldas’ın hikayesini okuyoruz.
Her yüzyıl bir insan kraliçe düzenin bozulmaması için Ortadiyar’a götürür. Luella insanların yardımı ile şifacı olup köydeki hastaları iyileştirmek için elinden geleni yapan bir kız. Ama en yakın olduğunu düşündü kişi tarafından kandırılmış çünkü o kayıp olan insan kraliçe. Elf Kralı’nın gelişi ile gerçek ortaya çıkar ve Luella hiçbir hazırlığı olmadan ölümün eşiğinde olan Ortadiyar’a gider.
Güzel bir konu, güzel bir fantastik evren, akıcı bir kitap. Bunca güzelliklerin içinde kitap çok basit. Öncelikle sevdiğim yerlerden bahsedeyim. Kadın ana karakteri sevdim. Özellikle mantıklı açıklayıcı diyaloglarına, eğlenceli tarzını ve hazırcevaplılığını beğendim. Her ne kadar çok bahsedilmesi de oluşturulmuş olan evren, bu evrendeki farklı fantastik yaratıkların oluşu güzeldi. Fakat özellikle Elf Kralı fazla basitti. Önce sert soğuk bir karakter yaratmaya baş çalışmış yazar ama bence olmamış. En azından bana geçmedi. Sanki güzel bir konu mundar edilmiş gibi. Çok kötü değil yeterli potansiyele ulaşmamış bir kitap. Yedi vermemin sebebi ana kadın karakter ve kitabın akıcılığı. Ve bence bu kitap daha çok ayrıntıyı hak ediyormuş.
Elf Kralı ile Anlaşma 
Elise Kova
Harry Potter and the Goblet of FireJ. K. Rowling (Robert Galbraith) · Scholastic Inc. · 201329,3bin okunma
İki damla yaş, satır sonu celladı ile can buldu gözlerimde…
Hıçkırık kaldı boğazımda. Soğuk güneşin vuruşu yaktı düşüncelerimi. Hayal etmek istemediğim bir sonla son buldu cümleler. Açlığında hissettim açlığımı, kabalık içinde yalnız kalışına tanıklık etti hislerim. Hayatın kopardığı kadar kopardı insanlara bakışımın tazeliğini .
Çok güzeldin, çok özeldin… gözümden düşen yaşın sebebi içindeki yaşamaya aşık sen ve ölmeyi arzulayan yine sen
Bir kitap için ağlayacağım aklıma gelmezdi . Denizin dibinde tasvir edilen baloncuklar ile boğuşuyormuş gibi hissettim kendimi. Ve evet boğuşuyordum da… 
Martin Eden
Bazı sonlar başlangıçtır aslında. Bitti dediğin yerde başlar hayat. Emily ve Arthur için de bu böyle oldu.
Bir dönem kurgusu, büyük bir malikânenin soğuk duvarları arkasında yaşanan duygu dolu anlar.
Yatalak bir kardeşi olan Emily, kardeşine karşı olan sevgi ve sorumluluk duygusuyla katlanıyor bir çok şeye.
Çalıştığı malikânenin şefkatli efendileri taşınınca ,yerine gelen ailede o şefkati bulmak çok zor olacaktı.
Evin yeni hanımı soğuk ve sorunlu, ama yeni efendisi Arthur o soğuk duvarlardan ve insanlardan daha farklı, Emily onun için ilk başlarda şefkate muhtaç bir kızdı kardeşiyle beraber.
Ama bir zaman sonra ,emilimin güzelliği ve yüreği karşısında dayana bilecekmiydi Arthur...
Her iki şefkate ,sevgiye hasret yürek kaçtı birbirinden , Emily daha fazla bu acıya dayanamayıp gitti uzaklara, Arthur o gidince anladı nasıl bir yürek yangınının içine düştüğünü... İşte burda herşey bitti zannedildi. Ve sonrası ... Sonrası tabiki kitabımızda ...
Romantizm edebiyatında etkili bir kalem, klasikler arasında yerini alabilecek bir roman, Bronte kardeşleri ve hatta Sarah jıo kalemini anımsattı bana . Okumanın verdiği büyük bir keyif ile ayrılıyor insan bu okuma serüveninden.
Duygu yoğunluğu oldukça yüksek, masalsı bir kurgu , muazzam bir anlatım dili. Tavsiyemdir okuyun #fadiktavsiyesi 
Yağmur Kutsal
