Piston aşa!
Elleri kağıt ve mürekkep kokuyor
inançlı sözcükler uçuşuyor parmaklarından
Her biri kanat kanat süzülen sözcükler
Pamuk kozalarına yayılan
Pistonlara ve dişlilere sarılan sözcükler
Bütün bahçeler eylül vurgunuyken
Tomurcuk tomurcuk açılan sözcükler
Ki her biri
Yaşanan bir destandan dizeler söyler
Burası toprak ve demir çığlığı Çukurova
Kanalköprü'den kan akıyor tarlalara
Her akşamüstü tutuşup yanarken sular
Genç bir kızın ölüsüne takılıyor ayaklar
Döşeme Mahallesi, Sümerevler...
Aç güneş tufanı kuralsız gözlerini
Aç ki silinsin ihanetin iğrenç yüzü
Görülsün o kartalın uçtuğu yerler
Rüzgar olup estiği
Tohum olup serpildiği yerler
Renk renk grev bahçeleri
Sel sel Ankara yürüyüşleri
Döşeme mahallesi ve Sümerevler
iş yerleri-fabrikalar ve bütün işçiler
Bulvarlar-sokaklar ve bütün caddeler
Bir bir gelip onun yüreğinden geçerler
Toroslar
Her özlemi yağmurla başlatan bu yerde
Mutlaka bilmen gerekir o kartalı
Toroslar tokalaşırken Akdeniz'le
Karanfil kıvrımlarına yazılmıştır adı
Zakkumlar dereler boyu nehirleşirken
Ve her geceyarısı
Vardiyalar uykusuzluğu değişirken yazılmıştır
Sen ki bir imgesin kar altında toprak diliyle
Karakış içinde koklanmamış bir ilkbahar gülüyle
Akıp gidensin içimde renk renk
Coşup taşansın dilimde bembeyaz kar seliyle
Ah Çukurovam...
Aç güneş tufanı kuralsız gözlerini
Bırak Seyhan kıyılarından
Bakışların havalansın bu akşam
Çukurova göklerinde
Hiç konuşmadan ölümsüz bir kartalı söyle
işçi gecelerinde
Fabrika önlerinde
Alınterine gül düşüren o yüreği söyle
Ey imge pınarı dokun bu yerlere
Dokun ki dile gelsin
Coşkusu vurulmuş suskun yürekleri
Dokun ki yandıkça uyansın
Uyandıkça kavrasın kendi ışık selini
O körkütük sarhoş ve tanrısal elleri
Bin renkli bir ovanın şiirsiz kıyısında
Başka tanık yok
Denizlerden uzak-dağlara doğru yağmurda
Ve bol güneşli bir karanlık altında
Birbirine karışıyor dilsiz şarkılar
Yüzü çöl yanığı bir selamdır kiminin
Ortadan ikiye bölünmüş fellah yüreği
Fellah demişler adına
Azıcık ağlasa Nil taşar gözlerinde
Azıcık gülse çöller vadileşir
Bir yanı yarınsız cennet büyütür
Cennetsiz "Kerbela" diye çarpar bir yanı
Kiminin omuzlarında yağma sofrası geçmişi
Yüzyılları nasırlaştıran alnında
Kaç bin yılın hiç doğmamış Medya güneşi
Vatandaşı olmuş dört ayrı kuvvetin
işgali hak sayan bir ayrılıktan beri
Her özlemi yağmurla başlatan bu yerde
insanlar vardır yurtsuz
Açlık denizlerinden ağlarla çekilmiş
Dilsizliğin ve çaresizliğin yurtsuzları
Düşlerde köpüren umut ırmaklarında
Çağlamak adına kurumanın yurtsuzları
Dallardan kopup savrulmanın yurtsuzları