“Bir şey söylemedi.
Ben de nasıl devam edeceğimi bilemedim…
Birbirimizle içimizden konuştuk.
Ben onunla içimden konuşuyordum.
Birbirimize bakmadan denize baktık. İstanbul'du. ‘Sensin’ dedim.
Değişiklik olsun, kendimizden çıkalım, başka bir kişiliği deneyerek o feci konuşamamayı dağıtmak için.
Bir şey söylemedi.
Ben de nasıl devam edeceğimi bilemedim…”
Içimden beynimi dağıtmak, göğsümü parçalamak geliyor. İnsanların birbirileri için ne kadar az anlamı var!
İçimden, göğsümü parçalamak ve beynimi dağıtmak geliyor; insanların, birbirleri için ne kadar az bir anlamı var. Ah! Sevgi, sevinç, yakınlık ve coşku kendi içimden gelmiyorsa, bir başkası da bunları veremeyecektir bana; soğuk ve güçsüz bir halde karşımda duran birini, ben de mutlulukla dolup taşan yüreğimle mutlu edemem.
Sayfa 111 - Can YayınlarıKitabı okudu
Madem burada adama ihtiyaçları yok, ne diye bu ilanları basıp dağıtmak zahmetine katlanıyorlar?"
"Biraz kafanı yorsan olmaz mı?"
"Ögrenmek istiyorum."
"Bak!" dedi genç adam. "Bir iş için sana bir adam gerekse ve bir de iş isteyen bir tek adam bulunsa. O zaman sen bu adamın istediğini vermek zorunda kalmaz mısın? Ya, bir de yüz adam olursa, bir düşün..." Takımını bıraktı. Gözleri sertleşmiş, sesi keskinleşmişti. "Bir de yüz adamin iş istediğini düşün. Düşün ki çocukları da var, bu çocuklar da aç. Düşün ki bir pis on sentle çocuklara ancak bir kutu konserve alınabilir; düşün ki beş sentle bile çocuklara hiç olmazsa bir şeyler alınabilir. Karşında da yüz adam var. Sen de onlara beş sent verebilirsin. Zavallılar bu beş senti bile almak için birbirlerini öldürürler. Son çalıştığım işte bana ne veriyorlardı, biliyor musun? Saatte on beş sent. Bir buçuk dolar almak için on saat çalışıyordum. Sonra da orada yatıp kalkamazsın. Üstelik her gün işe gitmek için benzin yakacaksın..." Hiddetten soluyor, gözlerinden tiksinti fışkırıyordu. "İşte bunun için o el ilanlarını bastırıyorlar. Tarlalarda bir insanı saatte on beş sente çalıştırarak elde edeceğin kârla, o ilanlardan yüz binlercesini bastırırsın, anlıyor musun?"
Tepemizdeki rüzgar niye bu kadar deli sanıyorsun, başka yerde böyle mi? Kokumuzu dağıtmak için. Çürüyoruz burada, tıkılmış kalmışız.
Sayfa 69
anlamlar…
§
"Eskiden sırf can sıkıntımı dağıtmak amacıyla okuduğum kitaplar, birden hayatımın en büyük zevklerinden biri oluvermişti."
§
Sayfa 22 - DKKitabı okudu
