"oğlum niye böyle yabani oldun sen?"
ben yabani değilim be anne. insanlar çok karmaşık. onlarla zaman geçirmekten daha önemli işlerim var benim.
Bazen gideceğiniz yerden ziyade bir yere gidiyor olmanızın daha önemli olduğunu düşünürüm. Sadece varış noktanıza odaklanmamalı, yolculuğun tadını çıkarmayı bilmelisiniz.
Sayfa 300Kitabı okudu
Çoğu insanın, özellikle de eğitimli, şımartılmış orta-sınıf beyazların "hayatın tasaları" olarak gördüklerinin, gerçekten kaygılanacak daha önemli şeylerinin olmayışının yan etkileri olduğunu düşünüyorum.
Sayfa 21Kitabı okudu
Halkın bir millet olarak tanımının getirdiği kucaklayıcı ortak kimlik topluluğu içinde temel eşitlik varsayımının birçok hayati uzantısı vardı. Bunlardan Amerikan deneyimini biçimlendiren bir olguyla, bireysel özgürlükle başlayabiliriz. Kişi artık bir sosyal konumun ya da kişisel kimliğin içine doğmuyordu, tersine kendine birini seçme hakkına sahipti (aslında seçmek zorundaydı). Karar artık Tanrı'ya ait değildi; kişi artık kendinin yaratıcısı haline geliyordu. Bu anlayışla birlikte bireysel insan varlığına, insan yaratıcılığına biçilen değer muazzam ölçüde artmıştı. Salt insan olmanın bir itibarı vardı; kişi kendi insanlığıyla gurur duyabilirdi. Modern bir özerk fail olarak birey fikri bu anlayışın bir ürünüdür. (Bu nedenle Émile Durkheim "birey modern toplum tarafından yaratılmıştır," başka bir ifadeyle, "toplumlar bin yıldır birey olmaksızın var oldu" derken haklıydı.) Aynı anda ve zorunlu olarak, Tanrı artık daha az önemli hale geliyordu ve yaşam deneyimi insanların dünyasında hiçbir zaman olmadığı kadar büyük yer işgal etmeye başlamıştı. Sekülerleşme süreci başlamıştı ve buna bağlı olarak bireyin yeri ve özel olarak da insan hayatının değeri çok artmıştı.
Sayfa 26 - Alfa YayınlarıKitabı okudu
Ancak bunu yazabiliyorum bir gerçekten daha önemli hiçbir şey yoktur.
belki de birden, fazla doymazlaşmışlardı; fazla hızlı gitmek istiyorlardı. dünya, nesneler hep onlara ait olmalıydı, onlar da mal mülklerinin belirtilerini almalıydılar. oysa fethetmeye mahkumdular: giderek daha zengin olabilirlerdi; her zaman olduklarından başka türlü davranamazlardı. konforlu, güzellikler içinde yaşamak hoşlarına giderdi. ama yalnızca çığlıklar atıyorlar, hayran kalıyorlardı, zenginlik içinde olmadıklarının en önemli kanıtı buydu. gelenekten -sözcüğün en hor görülecek anlamıyla belki- yoksundular; gerçeklik, içkin, örtük gerçek tat dururken, zihinsel bir zevk alıyorlardı. lüks adını verdikleri olguda asıl sevdikleri, bu lüksün ardında yatan paradan başkası değildi çok kez. zenginlik belirtilerine kaptırmışlardı kendilerini; yaşamdan önce zenginliği seviyorlardı.
Sayfa 22
Nüfus baskısı
Daha büyük nüfuslar daha fazla kaynağı gereksinim duyar ve dolayısıyla yoğun ve veya hızla büyüyen nüfuslara sahip toplumlardaki insanlar ülke dışına çıkmaya toprak fethetmeye ve demografik olarak daha az dinamik olan haklara baskı uygulamaya eğilimli olur. Dolayısıyla Müslüman nüfusundaki artış İslam dünyasının sınırları boyunca Müslümanlar ile diğer halklar arasında çıkan anlaşmazlıklara katkı sağlayan önemli bir etkendir.
