Okulum eylülde açılıyormuş. Okula yeni başlayan çocuklar kadar heyecanlıyım bugün
Ölüm
Hayatın son noktası. Başı ve sonu çok belli ömrün orta noktası ise belirsiz çünkü son nokta gizli. Yaş 35 yolun yarısı eder denir. Bazılarının ömrüyse daha orta yaşı gçrmeden sona eriyor. Her an planlar yapıyoruz gelecek sene, gelecek ay neler yapacağız diye. Ama o günler gelecek mi bir teminatımız yok. Ölüm o kadar ansızın gelir ki hepsine erken der insan. Çünkü kimse öleceğini düşünmez. Kendini ölüme yakıştırmaz. Sonra ölüm bir anda gelir ve yapacak hiçbir şey kalmaz. Hiçbir şey. Artık sözler yapılacak şeyler anlamsız.
Evladı ölmüş bir insan nasıl teselli edilir? Peki teselli etmeye gerek var mıdır? Bence insan üzüntüsünü yaşamalı. Hayatta sadece mutluluk yok.
Ya hayalleriyle ölen insan... İstediği okulu kazanıp okurken ölenler, mesleği için atama beklerken ölenler... En kötüsü de bu sanırım. Gerçi insan öldükten sonra üzülmez. Üzülmek geride kalanların işidir.
Ölüm bir yandan Rab'le kavuşmadır. Bu dünyanın dertlerine sıkıntılarına gözlerini kapatmaktır. Ölen kişi için hangisinin güzel olduğunu kim bilebilir? Sanırım ben de bunu kendi yaşamım sona erdiğinde anlayacağım.
Dinine gönülden inanan ve günah işlemeyen insan ölümden korkmaz. Ölümden sonraki yaşamın kendine mükafat olduğunu bilir. Bense tüm günahlarımla beni ileride nasıl bir son beklediğini bilmiyorum ve her an sonuma gittikçe yaklaşıyorum. Yaşamanın kıymetini, ölümün ardındaki güzelliği anlayabilmemiz dileğiyle..
Doğan Cüceloğlu'nun kitabından 7 kategoride hazırladığı kitap önerilerini profilimde paylaştım. İsterseniz bakabilirsiniz💐
Var mısın?
Reader Follow Recommendations
Ey özgür uluslar, şu özdeyişi unutmayın: olmayan özgürlüğü sağlayabilirsiniz ama yitirdiğiniz özgürlüğü asla!
Jean-Jacques Rousseau