burada da paylaşayım dedim.
sizin de önereceğiniz kitaplar varsa bunlar dışında yazın lütfen.
ekşide önerebileceğiniz kurgu dışı eserler var mı diye soru sordum. cevap geldi bayağı. açıkçası bu kadar çok kitap söyleneceğini
°•○● Geçtiğimiz on bin yıl boyunca Homo sapiens ortalıktaki tek insan türü olmaya o kadar alıştı ki bizim için diğer ihtimalleri hayal etmek çok zor.
Kardeşimizin olmaması kendimizi yaratım sürecinin son noktası olarak görmemizi kolaylaştırıyor ve aynı şekilde hayvanlar åleminin geri kalanıyla aramızda uçurum olduğunu zannetmemize sebep oluyor. Charles Darwin Homo sapiens'in diğer hayvanlar gibi bir hayvan türü olduğu-nu söylediğinde, insanlar kızmıştı, bugün bile çoğu kişi bunu reddedi yor. Neandertaller hayatta kalsaydı bugün hålä kendimizi ayrı bir yara-tık olarak görür müydük? Belki de bu yüzden atalarımız Neandertalleri yok etti, çünkü Neandertaller yok sayılamayacak kadar yakın, fakat tolere edilemeyecek kadar da farklılardı.
Bugünkü insan ırkları, renk, saç, kafatası biçimi, vücut oranları, vb. gibi birçok bakımdan farklı olmakla birlikte, yapılarının tümü dikkate alınırsa, pek çok noktada birbirlerine büyük ölçüde benzemektedirler. Bunların birçoğu öylesine önemsiz ya da apayrı bir niteliktedir ki, kökenleri başka olan türlerin ya da ırkların onları ayrıca kazanmış olması, son derece olanaksızdır. Aynı düşünce, en farklı insan ırkları arasındaki zihnî benzerliğin pek çeşitli yönleri için de, aynı ölçüde ya da daha çok geçerlidir. Amerika yerlileri, Zenciler ve Avrupalılar, kafaca, anılabilecek herhangi üç ırk kadar birbirlerinden farklıdır; bununla birlikte, "Beagle"da Ateş Ülkelilerle birlikte bulunduğum sıralarda, onların zihinlerinin bizimkine ne kadar çok benzediğini gösteren küçük birçok belirti, beni sürekli olarak şaşırtmıştı; bir zamanlar yakın arkadaşlık ettiğim su katılmadık bir zencide de bunu gözlemlemiştim.
Tekkökenci (monogenist) ve çokkökenci (polygenist) olmak üzere iki okula ayrılmış bulunan antropologlar, son yıllarda, insan soyunun bir türden mi, yoksa birkaç türden mi oluştuğunu tartışmaktadırlar. Evrim ilkesini benimsemeyenler, türlere ayrı yaratılar (creation), ya da bir bakıma farklı kendilikler (mahiyet, entity) gözüyle bakmak, ve öbür organik varlıkları türler olarak sınıflamada kullanılan yöntemin örneksenmesiyle hangi insan biçimlerini (form) tür sayacaklarına karar vermek zorundadırlar. Ama bu noktada karara varmak, "tür" teriminin herhangi bir tanımı genellikle kabul edilinceye kadar, umutsuz bir çabadır; ve tanım, yaratma eylemi gibi belirsiz bir öğeyi içermemelidir.
İnsan ırklarının ayrı türler olarak sınıflanmasına karşı en önemli gerekçe, onların, birbirleriyle çaprazlanmalarının dışında da, birçok halde, azar azar birbirine dönüşmesidir. İnsan herhangi bir hayvandan çok daha dikkatle incelenmiştir, yine de en yetenekli bilirkişiler arasında insanın bir tek tür ya da ırk olarak mı, yoksa iki (Virey), üç (Jacquinot), dört (Kant), beş (Blumenbach), altı (Buffon), yedi (Hunter), sekiz (Agassiz), on bir (Pickering), on beş (Bory St. Vincent), on altı (Desmoulins), yirmi iki (Morton), altmış (Crawfurd) ya da altmış üç (Burke) tür ya da ırk olarak mı sınıflanmak gerektiği konusunda büyük ayrılıklar vardır.