Zeynel hoca şöyle söylerdi:
-İnsan denen mahlukun dünyada ve ahrette nasibi kamçı ve ateşti. Hele kadınlar...
Annesi bir gün babasından dehşetli bir dayak yedikten sonra ölmüştü.
-Kim bilir? Kadın milleti bu...Eksik etek. Ne kabahat etmişti ki babam terbiyesini verdi. Ama eceli gelmiş...Öldü... Ne yapalım?derdi.
-Elinde olsa Mecelleye: “Kadın, erkekten can davası edemez!” diye bir madde ilave edeceğini sık sık tekrar ederdi.