Ne acımasız bir görgüdür ki çocuk sevgiyi anlayacak yaşlara geldiğinde, baba fersah fersah bir uzaklığa gömülmüştür. Çocuğunu sevmekten korkan bir insan olur mu? Haydi olur diyelim, kökü çok uzaklarda bir yara, bizim babamızda da kanayacaktır. Tamam da, bir insan çocuğunu neden döver? Hem de adam olması için! Ne zaman ki bir çocuk öndeki tekerleği izlemekten vazgeçer, bu acı da dönüşür.
Ruhunu ezdiğiniz bir çocukla nasıl bir gelecek kuracaksınız?