Dünyanın gerçekten güzel bir yer olduğuna inanmıştım. İyilerin her zaman kazanacağına, yapılan hiçbir kötülüğün karşılıksız kalmayacağına, mutlu sonlara ve çay bardaklarına. Önce çay bardakları kırıldı, iyiler bir bir kaybetti, tüm kötülükler karşılıksız kaldı ve ben şu yaşıma kadar hiç mutlu biten bir son görmedim.
Ve her başlangıçta “her şeye sıfırdan başlıyorum” hissine kapılırsın. Sıfır toplamada etkisiz eleman, çarpmada yutan eleman, gerçek hayatta ise kandıran elemandır. Çünkü hiçbir zaman sıfırdan başlayamazsın hayata. Her dönüş biraz daha eksiltir seni.
Çok sevimsiz bir şey korku. Keşke öğrenmez olaydım. Bana kapkara anlar yaşatıyor bu duygu, mutluluğumu zedeliyor, ürpertiler, titremeler uyandırıyor içimde.
Sayfa 38
Reader Follow Recommendations
…farkında olmadığınız bir mesele vardı; geçmişi tekrardan yazdınız, oynadınız ve yönettiniz. Kahramanı değiştirerek…Geçmişin yarım kalmış yasını tutmak için şimdiki ilişkiyi kullandınız çünkü.
Bugünümüzün ilişkilerinin nüfus cüzdanıdır geçmiş.
Sayfa 219
Herkes bir başka kentte. Herkes bir başka dili konuşuyor. Ya da anlamaya çalışıyor. Aynı dili konuşan iki kişi yok.
Bir bilsek kazanmaya çalıştığımız davanın şimdi değil, çocukluğumuzda kaybettiğimiz ama asla kabullenemediğimiz dava olduğunu...
Sayfa 224
Yuva kavramı sığınılacak değil, içinde savaşların ya da ihmallerin olduğu bir yer olarak çok yanlış kodlanmıştır zihnimizde. Acıtılmaya alışkın ruhumuz, erişkin yaşamımızda da incitileceği bir ortama zemin hazırlar ve kendisini incitecek insanlara ulaşır.
Sayfa 224
Sen bir sonuçtun sadece. Sen benim acılarımın nesnesiydin. Özne benim aslında!
Bazen o masadan sadece beş dakika önce kalksaydım diye düşünüyorum. Bazen de bana öğrettikleri ve iyileşmem gerektiğine kapı araladığı için minnet duyuyorum bu hikayeye ve iyi ki oradaydım, diyorum.
Sayfa 130
Dünyanızda öyle bir anlam yaratın ki bunu değiştirmek isteyenle değil onun içinde olmak isteyenle birleşin.
Sayfa 111
Asıl hikaye şarkıyı her zaman doğru çalıp tamamlamak değildi. Asıl hikaye müziği arzuyla ve tutkuyla hissetmek ve yeniden bir başka notada yakalamaktı. Yani müziği yaşamaktı. Hayatı olduğu gibi.
Bazı bazı gerçekten yaşamıyormuşum da yaşadığımı yalnızca düşlüyormuşum gibime gelir.
André Gide
