"Ben kadere inanmam Karaca... Zaten böyle kader olmaz olsun. Ama demiştim ki, bir kere daha çık karşıma, inanacağım. "
"Keşke sen çıkmasaydın, ben de inanmasaydım. "
~KVK
Sayfa 394 - Epsilon
İbn Abbas anlatıyor: Rasulullah (s.a.v.) bir hastayı ziyaret etti ve O'na "neye iştah duyuyorsun?" dedi. O da "buğday ekmeği" deyince, Rasulullah "kimin yanında buğday ekmeği varsa kar deşine göndersin." dedi. Sonra şöyle buyurdu: "Eğer hastanız bir şeye iştah duyarsa onu yedirin?"
Hadisin manasına burada uygun olan şudur ki, hastanın iştah duyduğu şeyi -kendisine biraz zararlı olsa da- yemesi, iştah duymadığı faydalı bir şeyi yememesinden daha faydalı ve daha az zararlıdır. Özellikle de iştah duyduğu şey gıda ise. Hipokrat şöyle der: Eğer bir yiyecek ve içeceğin kalitesinde biraz düşüklük olsa da lezzetli ise beslenme açısından daha üstün olan yiyecek ve içeceğe tercih edilmelidir. Çünkü lezzetli olup iştah duyulan gıdaya, dönüştürücü kuvvet (kuvve-i mugayyire) inayetle yönelir ve onu sevinçle kuşatır. Keza şifa çoğunlukla iştah duyulan şey sebebiyle veya onunla birlikte olur; özellikle de nefis gerçek bir arzu ve sağlam bir kuvvetle ona yönelirse. Hele de ekmek ve peksimet gibi yenilmesi uygun olan bir şeyse; nitekim ikisi de hadiste varid olmuştur. Bu, özellikle tıp sanatı onu reddetmiyorsa böyledir.
Sayfa 37Kitabı okuyor
Bir de vatan denen bir şey vardı ki, çok iyi korunması gerekiyordu.
