Çıktım. Birahane. Sekiz bira,bir kase fıstık. Masaya yumruk. Bağırdım, "Kainatta yapayalnızım!" Gülenler oldu. Bana alışmışlardı,hemen kovmuyorlardı artık. Yine de hesabı ödeyip gitme vaktimin geldiğini söyledi birileri. Bardağımı kaldırdım, "Giderdim elbet," dedim. "Giderdim dostlar! İnandığım birtakım değerler olmasaydı giderdim çoktan. Ama dehşetin dibindeyken,bütün dünya bana sırtını dönmüşken,beni hala ayakta tutan şeyler var çok şükür. Bunların başında da sizler geliyorsunuz. Şu birahanede içtiğimiz fıçı biralar geliyor. Bu hain,aşağılık dünyanın gemisi batarken gururla gülümseyebilenlere ne mutlu! Ne mutlu aşkları yüzünden haysiyetlerini kaybetmeyi göze alabilen adamlara! Hepinize afiyet olsun!"
Sayfa 140
"Ama tarlada kaldım. Olduğum yerde. Uzun zaman oturdum. Başımdan düşmüş yazmayı bile kaldıramadım. Yol boyunca ilerleyen uzun bir karınca sürüsüne takıldı gözüm. Yanıbaşlarında bir insanın acı çekerek oturduğunun farkında bile olmadan çalışıyorlar, çöp ve tane taşıyorlardı. Ben de bir emekçiyim onlar gibi. O ufacık yaratıkları kıskandım. Acı, tasa bilmeden çalışıyorlardı. Savaş olmasaydı karıncaların hayatını kıskanır mıydım? Bunu düşünmek bile utandırıyor beni".
Uyum güzelliktir. Uyum, suyun özelliğidir. Su, sabrın simgesi, istiridyenin yurdudur. Su olmasaydı, inci de olmazdı. Sabırlı ol ki istiridye gibi inciler yapasın...
Kitap Okumak, Hayatı Okumaktır…
Tanrım bana kitap dolu bir evle çiçek dolu bir bahçe ver.
(Konfüçyüs)
İyi kitaplar en gerçek dostlarımızdır.
(Francis Bacon)
Nuvanza olmasaydı,
Ne doğan güneşin, ne yağan yağmurun,
Ne tohumun, ne toprağın, ne meyveye durmuş ağacın,
Ne de güzel Hattuşa'nın anlamı olurdu.
Nuvanza olmasaydı,
Gelin, gelin olmazdı, damat da damat.
Kral hükmünü yitirirdi, kraliçe sıradan bir kadın olurdu.
Nuvanza olmasaydı,
Damarlarımızdaki kan akmaz, çiçek açmaz,
Mucize yavan bir gerçeğe dönüşür,
Heyecan, susuz kalmış bir çiçek gibi birden sönerdi.
"Sadece Tanrı'ya inandığım anlarda yaşamış olduğumu hatırladım. Bu geçmişte nasılsa, bugün de öyleydi. Yaşamak için Tanrı'nın varlığının farkında olmaya ihtiyaç duyuyordum. O'nu unutmaya, ya da O'nu inkar etmeye göreyim; ölüyordum. Bu canlanma ve ölme neyin nesi? Tanrı'nın varlığına olan inancımı yitirdiğimde yaşamıyorum. Şayet O'nu bulmaya yönelik içimde bir umut kırıntısı olmasaydı kendimi çoktan öldürmüştüm. Sadece O'nu hissettiğimde ve bulmaya çalıştığımda yaşıyor; gerçekten yaşıyordum. 'Daha ne arıyorsun?' diye haykırdı içimdeki bir ses. 'Bu O. O, onsuz yaşanılamayandır. Yaşamak ve Tanrı'yı bilmek aynı şeylerdir. Tanrı var oluştur. 'Tanrı'yı arayarak yaşadın mı, bir daha Tanrısız yaşayamazsın"
Sayfa 74Kitabı okudu
Hayalperestler olmasaydı; hiçbir realist yerinden ayrılamazdı. Ben de bir hayalperestim işte! Sonsuz bir yolda, sonlu adımlar atarak sonsuzluğa varmaya çalışıyorum...
Sayfa 21 - kitapKitabı okudu
“Korkunç şeyler yaşamış olmalısın," diye üsteledi Esra.
Timothy onu onaylarcasına başını salladı:
“Ama bir sürü şey de öğrendim. Savaş, bedeli çok ağır ödense de dünyanın en iyi okullarından biridir.”
“Keşke böyle bir okul hiç olmasaydı.”
