bir çocuğun ruhuna değersizlik tohumu öncelikle onu duygusal olarak görmeyen ebeveynleri tarafından ekilir
narsistlerin hissettikleri değersizlik duygusu kurşun kaplı çelik kapsül içerisindeki radyoaktif maddeye benzetilebilir
Değersizlik hissiyle baş edebilmenin temel yollarından beri, dışarıdan gelecek hiçbir onayın beklentisi içine düşmemektir.
Hayır diyememek de elbette değersizlik hissi sonucunda ortaya çıkar. Kişi, kendini değerli ve itibarlı bulmak adına kimsenin ilgisini, beğenisini, onayını ve
takdirini gözden çıkaramaz. Onay beklentisi de aynı şekilde değersizlik hissinden kaynaklanır.
Günümüzde dışarıdan bakıldığında sıradan, yani herkes gibi görünmek; bir yetersizlik, değersizlik, "eziklik" göstergesi sayılır. Oysaki sıradanlık gündelik hayatı herkes gibi yaşıyor olmak değil, otantik benliğin yapılanamamış olmasıdır. Otantik olan birey, yani düşüncede ve davranışta taklit ve sahteliğe düşmeyen, özgün bir iç dünya inşa edebilmiş, kendi varlığını hoşnutlukla kabullenmiş biri, sıradan değildir. Bakabilen, görebilen için tek ve eşsizdir. Otantik insanları genellikle sokakta görsek anlamayız; çünkü kendilerini gözümüze sokmadan, gereğinden fazla yer kaplamadan, sebep yokken sahne almadan, yanımızdan usulca geçip giderler.
Sayfa 185Kitabı okudu
Ben herkesin gönlü olsun diye çabalarken kimse bana sen ne istiyorsun diye sormuyor. Sanki ben herkesi anlıyorum ama hiçkimse gerçekten benim ne hissettiğimi anlamıyor gibi. Öyle bir değersizlik hissi.
... "Başarı ve işkolizm aslında değersizlik hissinin dışavurumudur. Çünkü gücünü bir tek oradan alırsın. Kendini tek bir ilişki ya da bir insanın ilgisi ile hayatta tutabiliyorsan aşkkolik olursun, başarıyla tutunabiliyorsan işkolik olursun, sadece alkolle kafayı bulup gevşeyebiliyorsan alkolik olursun. Aslında bütün kolizmler yani bağımlılıklar yetersizlik ve değersizlik hissinden doğar."
Sayfa 56Kitabı okuyor
Birinin eksikliğini hissetmek yetersizlik, değersizlik hissi yaratabilir insanda. Oysa aşk tam da böyle bir şeydir aslında. Onunla tamamlanıp onunla eksik kalmak gibi bir şeydir.
Sayfa 78Kitabı okuyor
Kabalık hangi kalbi iyileştirir? İnsan nasıl bir değersizlik duygusuyla büyür ki kimseyi sevmez. Kendinden başka bilgisi olmaz. Öğrendiği her şey onu herkesten uzaklaştırır.
Sayfa 39Kitabı okudu
Zıt karakterli insanları seçiyorsanız, kendinize verdiğiniz değerinizin de yansımasıdır bu. Hayatınıza aldığınız insan, ne kadar düşük seviyede ve size ne kadar değersizlik yaşatıyorsa sizin kendinize biçtiğiniz değer de o kadardır. Senin seçimlerin senin değerindir.
ne kadar da beni anlatıyor
"Değersizlik hissedenler sevilmeye muhtaçtır.
Az bir sevgiyle yıllarca idare edebilirler."
Kendisine değer verilmemiş bir insan bir başkasına değer veremez. Bunu sonradan öğrenebilmesi de ancak kendisine değer
verebilmeye başladıktan sonra işleyebilen iki yönlü bir süreçtir. Bir başka deyişle, insan kendine değer verebildiği oranda başkalarına da değer verir; diğer insanlara gerçek anlamda değer verdiğini hissettikçe kendisini de değerli bulur. Yoksa bir diğer insanı yücelterek kendimizi küçültmek, ne ona ne de kendimize değer vermektir. Üstelik böyle bir durum, değersizlik duygularının gerisinde yatan düşmanca eğilimlerin ve suçluluk
duygularının daha da pekiştirilmesine neden olur.
"Bana karşı büyük hatalar yaptın. Sana çok kırgınım ve bütün olanlardan dolayı da çok üzgünüm ama yine de ilişkimiz düzelsin, eskisi gibi olalım istiyorum" dediniz.
Şu cümlelerinizin her harfinin üzerine oturmuş o ağır değersizlik hissiyle yüzleşin lütfen.
