Merhabalar,
Kitabı bugün bitirdim.Kitabı yorumlamaya kapağı ile başlayacağım. Kapak fotoğrafı olarak kapağı açık bırakılmış bir buzdolabı olmasını beğendim.
Parlak domatesin tarladan sofraya gelesiye kadar yaşamış olduklarını ister istemez bir empati kurarak kendim yaşamış gibi hissettim. Tezgahın altına düşen parlak domates ve orada unutulmuş olan zencefil sanki bendim.
Bizim için basit görünen mutfak gereçleri, yemek yapılma ve yeme süreci sebze ve meyvelerin gözünden çok güzel anlatılmış. Özellikle insanların aç gözlüğü, o zamana kadar insanlara şifa olmak isteyen sebze ve meyvelerin yine insanlar yüzünden onlara zehir olmaya başlaması ve o günden itibaren bunun tarlalara, bahçelere yayılarak günümüz koşullarına bağlanması çok güzeldi.
İsrafı sevmeyen bir insan olarak kitabı okumaya başladığım günden itibaren buzdolabını her açtığımda yada bir sebze ve meyveyi elime aldığımda diyaloglar aklıma geliyor ve onları ya çürütürsem diye korkuyorum.
Çürüyen sebze ve meyvelerin hissettiği duyguların aktarımı beni etkiledi ve bakış açımı değiştirdi.
İnsan olarak doğayı ve hayvanları katletmemiz yetmezmiş gibi, toprağı ve onun verdiği çeşit çeşit nimetleri de küstürmeyi başardığımızı değişik bir bakış açısından , yemeyi çok sevdiğimiz yiyecekler üzerinden gözler önüne seriyor.
Yazarın kalemine ve emeğine sağlık...
Emre Turan
